Illustrasjonsfoto

Vergemål i strid med menneskerettighetene

Vergemålsloven er den største trusselen mot menneskers selvbestemmelse og grunnleggende rettsikkerhet. Måten som loven praktiseres på, gjør situasjonen verre. Når Stortingets kontroll- og konstitusjonskomite skal behandle Riksrevisjonens rapport om vergemål, får en håpe at noen våkner og ser galskapen.

Vi fikk den nye vergemålsloven blant annet fordi det under vår forrige vergemålslov var en utstrakt snikumyndiggjøring. Men den nye vergemålsloven gjør det lettere å umyndiggjøre folk enn noen gang tidligere. Praktiseringen av lovverket kan frata personer under vergemål den siste flik av rettsikkerhet.

Vergemålsloven i Strid med FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne

Norge ventet til 2013 med å ratifisere FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonevne. En ville vente til den nye vergemålsloven var iverksatt. Men den nye vergemålsloven er ikke så veldig ny. Vergemålsutvalget leverte sitt lovforslag til tidligere justisminister Odd Einar Dørum i 2004, lenge før arbeidet med FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne ble utarbeidet. Den nye vergemålsloven er ikke utarbeidet med hensyn til FN-konvensjonen.

FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne er klar på at nedsatt funksjonsevne i seg selv ikke skal være grunnlag for å frata mennesker rettigheter. Vilkåret for etablering av vergemål for voksne er direkte knyttet til bestemte typer nedsatt funksjonsevne: "Den som har fylt 18 år, og som på grunn av sinnslidelse, herunder demens, psykisk utviklingshemming, rusmiddelmisbruk, alvorlig spilleavhengighet eller alvorlig svekket helbred ikke er i stand til å ivareta sine interesser, kan settes under vergemål hvis det er behov for det.

FN-konvensjonens artikkel 12 gjør det klinkende klart at "... mennesker med nedsatt funksjonsevne har rettslig handleevne på lik linje med andre, på alle livets områder". Vergemålslovens § 22 omhandler fratakelse av rettslig handleevne. Imidlertid er det svært få som får fratatt sin rettslige handleevne etter vergemålslovens § 22, en bestemmelse som tross alt gir en viss rettsikkerhet. I stedet benyttes vergemålslovens § 33, 2. ledd, som sier: "Er den som er satt under vergemål, ikke fratatt den rettslige handleevnen, kan vergen ikke foreta disposisjonen hvis den som er satt under vergemål, motsetter seg det. Dette gjelder likevel ikke hvis han eller hun ikke er i stand til å forstå hva disposisjonen innebærer. Fylkesmannen, eller vergen med fylkesmannens samtykke, kan innhente legeerklæring for å få klargjort om vedkommende er i stand til å forstå hva disposisjonen innebærer."

En får en legeerklæring som sier at personen under vergemål mangler samtykkekompetanse og dermed er personen under vergemål i praksis umyndiggjort. En legeerklæring er ikke en gang et enkeltvedtak som kan påklages. Rettsikkerheten er totalt fraværende.

De to siste setningene i § 33 kan med fordel slettes. Må en handle for å forhindre vesentlig skade, så kan vergemålslovens § 61 om midlertidige vedtak benyttes. Der § 33 i praksis åpner for en generell umyndiggjøring av mennesker uten rettsikkerhetsgarantier, åpner § 61 for spesifikke unntak som i ettertid blir overprøvd.

Praktiseringen av vergemålsloven gjør galt til verre

I følge lovverket er vergemål et tilbud, med mindre personen mangler samtykkekompetanse. I praksis er det slik at de fleste med utviklingshemming som er under vergemål, ikke har noe valg. Riksrevisjonens undersøkels viste at Fylkesmannen ikke hadde samtaler med ca. halvparten av voksne som fikk oppnevnt verge. I det minste var det ikke mulig for Riksrevisjonen å finne dokumentasjon for slike samtaler, heller ikke begrunnelser for at fylkesmannen ikke tok initiativ til slike samtaler. Forholdet er problematisk fordi en risikerer at personer blir plaget med råd og veiledning som de ikke ønsker. I de verste tilfellene blir en fratatt selvbestemmelsen og prisgitt vergens syn og forgodtbefinnende. Det å gjennvinne sin myndighet, synes umulig fra den umyndiggjortes posisjon. Det er også svært betenkelig at fylkesmannen som et kontrollorgan mangler beslutningsgrunnlag for egne vedtak.

Riksrevisjonens undersøkelse fant at vergens mandat var generelt og ikke spesifikt og individrettet, slik som loven krever. I praksis betyr det at mange er underlagt vergens beslutninger på alle livsområder. Slike situasjoner er NFU velkjent med. Medlemsbladet vårt har formidlet flere slike historer fra Hedmark.

Når opplæringen av verger er mangelfull og mandatet ikke er individrettet, så kan en umulig forvente at verge skal kunne utøve sin tiltenkte funksjon. Spesielt gjelder dette for personer med utviklingshemming som er svake språklig. I slike tilfeller må en kjenne personen godt for å kunne ivareta personens interesser. Spesielt ordningen med faste verger kan i slike tilfeller medføre alvorlige overgrep.

Det bidrar heller ikke når fylkesmennene opplyser at det er usikkerhet rundt sentrale begrep som samtykkekompetanse og Statens sivilrettsforvaltning får kritikk for manglende tilsyn og kontroll.

På vei mot beslutningsstøtte?

Norge har forpliktet seg til å etterleve FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne. Når Stortinget skal behandle Riksrevisonens rapport om vergemålsordningen, så bør en benytte anledningen og i størst mulig grad vri vergemålsloven og praktiseringen av denne i retning av konvensjonsforpliktelsene. Et viktig poeng i den sammenhengen er at de som er avhengig av bistand for å utnytte sin rettslige handleevne, i samsvar med egne preferanser og verdier, skal få slik bistand. En revisjon av vergemålsloven bør kunne bli til en god beslutningsstøtte, dvs. at verge skal hjelpe personen til å realisere sine preferanser. Vergen skal ikke bestemme over personen. Praksisen med å umyndiggjøre mennesker tilhører ikke vår tid.

Jens Petter Gitlesen

 

 

1 mars 2018

  • 2025-11-08

Jak działa cyfrowa telewizja satelitarna

Kiedy patrzę na talerz anteny satelitarnej na czyimś balkonie lub dachu, zawsze myślę o tym niezwykłym łańcuchu technologicznym, który pozwala nam oglądać programy z odległości 36 tysięcy kilometrów. Przez lata, jako osoba zajmująca się tą tematyką, miałem okazję przyglądać się setkom instalacji i rozwiązywać dziesiątki problemów z odbiorem. Dziś chcę opowiedzieć Ci, jak to wszystko naprawdę działa i dlaczego czasem ta pozornie prosta technologia potrafi sprawić kłopoty.

Podróż sygnału z kosmosu do Twojego salonu

Zacznijmy od podstaw. Telewizja satelitarna opiera się na satelitach geostacjonarnych, które zawisły nad równikiem na wysokości około 36 tysięcy kilometrów. Ich szczególną cechą jest to, że poruszają się z prędkością równą obrotowi Ziemi, dzięki czemu wydają się stać w miejscu względem konkretnego punktu na powierzchni planety. To właśnie dlatego Twoja antena przez cały czas patrzy w to samo miejsce na niebie.

Sygnał telewizyjny rozpoczyna swoją podróż w centrum nadawczym operatora, takiego jak Polsat Box czy Canal+. Stamtąd, po odpowiednim przygotowaniu i zakodowaniu, trafia do stacji "uplink", skąd mocną wiązką jest wysyłany w kierunku satelity. Satelita odbiera ten sygnał, wzmacnia go i odsyła z powrotem na Ziemię, ale już jako rozproszoną wiązkę pokrywającą konkretny obszar, na przykład całą Polskę.

Twój talerz antenowy działa jak lustro skupiające promienie słoneczne – tylko że zamiast światła, zbiera fale elektromagnetyczne z satelity. Im większa powierzchnia anteny, tym więcej energii sygnału może zebrać. To właśnie tłumaczy, dlaczego w rejonach o słabszym zasięgu stosuje się większe anteny.

Rola konwertera LNB

To, co wielu ludzi nazywa "tą czarną skrzyneczką przymocowaną do talerza", to konwerter LNB. Pełni on dwie kluczowe funkcje. Po pierwsze, wzmacnia bardzo słaby sygnał docierający z satelity. Po drugie, dokonuje konwersji częstotliwości – zamienia wysokie częstotliwości satelitarne na niższe, które mogą być przesyłane kablem koncentrycznym na duże odległości bez zbyt dużych strat.

Współczesne konwertery, takie jak modele Inverto Black Pro lub TechniSat Single, charakteryzują się niskim współczynnikiem szumów, zwykle od 0,1 dB do 0,7 dB. Im niższa wartość tego parametru, tym lepszej jakości sygnał otrzymujemy na wyjściu.

Dlaczego czasem nic nie działa ?

Teraz przejdźmy do sedna sprawy – kaprysów telewizji satelitarnej. Z mojego doświadczenia wynika, że większość problemów wynika z kilku powtarzalnych przyczyn. Przyjrzyjmy się im po kolei.

Precyzja ustawienia anteny

Ustawienie anteny satelitarnej to niezwykle precyzyjna czynność. Dla satelity Hotbird 13°E, z którego korzysta większość polskich abonentów, w Warszawie musimy ustawić azymut na około 190 stopni i elewację na około 30 stopni. Brzmi prosto, prawda ? Problem w tym, że różnica zaledwie jednego stopnia może oznaczać utratę nawet 30% sygnału.

Dodatkowo, antena musi być idealnie wypoziomowana. Każde odchylenie od pionu powoduje błąd w namierzaniu satelity. Profesjonalni instalatorzy anten telewizyjnych używają do tego specjalistycznych mierników, ale nawet oni czasem muszą spędzić długie minuty na precyzyjnym dostrajaniu pozycji.

Co może przesunąć antenę ?

  • Silny wiatr, szczególnie po zimie, gdy śruby mogły nieco zardzewieć
  • Prace budowlane w okolicy powodujące wibracje
  • Osłabienie mocowania pod wpływem warunków atmosferycznych
  • Ciepło i zimno powodujące rozszerzanie i kurczenie elementów

Wpływ warunków pogodowych

Pogoda to jeden z najbardziej zdradliwych wrogów sygnału satelitarnego. Podczas intensywnej ulewy krople deszczu działają jak miliony maleńkich soczewek, które rozpraszają i absorbują fale elektromagnetyczne. To zjawisko, znane jako "rain fade", może powodować chwilowe zaniki sygnału lub pogorszenie jego jakości.

Podobne problemy występują podczas gęstej mgły lub obfitego opadu śniegu. Co ciekawe, mokry śnieg przylepiający się do talerza jest szczególnie problematyczny, ponieważ bezpośrednio blokuje drogę sygnałowi. Dlatego w rejonach o trudnych warunkach pogodowych instalatorzy często zalecają montaż większych anten, na przykład 90 cm zamiast standardowych 80 cm.

Przeszkody terenowe i urbanizacja

Sygnale satelitarnemu potrzebna jest czysta, niczym niezakłócona linia widzenia między anteną a satelitą. Niestety, w miarę jak miasta się rozwijają, pojawiają się nowe przeszkody.

Wyobraź sobie sytuację – przez lata masz idealny odbiór, aż pewnego dnia obraz zaczyna zanikać. Okazuje się, że sąsiad posadził szybko rosnący świerk, który po kilku sezonach zasłonił część nieba. Albo deweloper wybudował nowy blok kilkaset metrów dalej. Takie historie zdarzają się częściej, niż myślisz.

W środowisku miejskim mamy do czynienia z dodatkowymi wyzwaniami:

  • Odbić sygnału od szklanych elewacji budynków
  • Zakłóceń od innych urządzeń nadawczych
  • Ograniczeń w miejscu montażu wynikających z przepisów wspólnot mieszkaniowych
  • Konkurencji o przestrzeń z innymi instalacjami, jak kolektory słoneczne czy klimatyzatory

Jakość i stan komponentów

Nie oszczędzaj na elementach instalacji satelitarnej. Tani kabel z marketu może wydawać się dobrą okazją, ale po roku może sprawić więcej problemów niż korzyści. Dlaczego ?

Kabel koncentryczny to nie jest zwykły drut. To precyzyjnie skonstruowany przewód, w którym każdy element ma znaczenie. Wysokiej klasy kable, takie jak Telmor Sat 113 czy DIPOL 112, mają miedź pełnej czystości w żyłach centralnych, wysokiej gęstości piankę izolacyjną i wielowarstwowe ekranowanie. Te parametry bezpośrednio przekładają się na trwałość i minimalizację strat sygnału.

Złącza F to kolejny newralgiczny punkt. Nieprawidłowo założone lub skorodowane złącze może powodować odbicia sygnałowe i straty. Monterzy z doświadczeniem zawsze zabezpieczają złącza specjalnymi taśmami lub uszczelniaczami, co wydłuża ich żywotność.

Parametry techniczne, które mają znaczenie

Aby zrozumieć kaprysy telewizji satelitarnej, trzeba poznać kilka kluczowych parametrów, które decydują o jakości odbioru.

MER – miara jakości sygnału

MER to najważniejszy parametr mówiący o jakości sygnału cyfrowego. Wyobraź sobie, że sygnał to czysty ton muzyczny. Im bardziej jest zniekształcony przez szumy i zakłócenia, tym trudniej go poprawnie odczytać. MER mierzy właśnie stopień tego zniekształcenia.

W telewizji satelitarnej DVB-S2 minimalna wartość MER to około 12 dB, ale dla stabilnego odbioru przy różnych warunkach pogodowych potrzebujemy przynajmniej 15 dB. Wartości powyżej 16 dB gwarantują doskonały odbiór nawet podczas niezbyt intensywnego deszczu.

BER – wskaźnik błędów

BER informuje nas, ile bitów jest odczytywanych z błędem. W systemach cyfrowych istnieje korekcja błędów, która potrafi naprawić pewną ich liczbę, ale gdy błędy stają się zbyt liczne, system przestaje sobie radzić i obraz znika.

Tabela porównawcza parametrów dla różnych systemów

SystemMinimalny MERTypowy MER dla stabilnego odbioruWrażliwość na zakłócenia
DVB-S2 (satelita)12 dB15 dB i więcejWysoka (pogoda, przeszkody)
DVB-T2 (naziemna)29 dB dla 256-QAM32 dB i więcejŚrednia (pogoda, interferencje)

Nowoczesne rozwiązania i sprzęt

Rynek telewizji satelitarnej ciągle się rozwija. Producenci oferują coraz lepsze rozwiązania, które mają radzić sobie z kaprysami technologii.

Anteny offsetowe

Wszystkie nowoczesne anteny satelitarne to anteny offsetowe. Ich charakterystyczny, nieco spłaszczony kształt nie jest przypadkowy. Dzięki niemu cała powierzchnia talerza efektywnie zbiera sygnał, a sam konwerter nie rzuca cienia na antenę, co mogłoby powodować straty.

Polski producent Corab oferuje szeroką gamę anten od 60 cm do 120 cm. Do warunków typowych dla centralnej Polski wystarczy zazwyczaj antena 80 cm, ale już w rejonach podgórskich lub przy słabszym pokryciu może być potrzebna większa, nawet 100 cm.

Konwertery jedno, podwójne i quad

Wybierając konwerter LNB, musisz zdecydować, ile odbiorników planujesz podłączyć. Dla pojedynczego telewizora wystarczy konwerter single. Dla dwóch niezależnych odbiorników potrzebny będzie twin, a dla czterech – quad.

Nowoczesne konwertery, takie jak model Inverto Black Ultra, oferują niski współczynnik szumów na poziomie 0,2 dB i doskonałą odporność na warunki atmosferyczne dzięki specjalnej powłoce.

Dekodery 4K z funkcją multiscreen

Współczesne dekodery to już nie tylko urządzenia do odbioru telewizji. To multimedialne centra rozrywki. Zarówno Polsat Box, jak i Canal+ oferują zaawansowane modele wspierające rozdzielczość 4K i streaming.

Polsat Box ma w ofercie:

  • Polsat Box 4K – flagowy model z możliwością nagrywania
  • Polsat Box 4K Lite – podstawowy odbiornik 4K
  • Soundbox 4K – zintegrowany system audio

Canal+ proponuje:

  • Ultrabox+ 4K – zaawansowany dekoder z dużą pamięcią
  • Dualbox+ 4K – obsługa dwóch telewizorów

Dla osób, które nie chcą montować anteny, istnieją też dekodery OTT działające wyłącznie przez internet, jak Evobox Stream w ofercie Polsat Box czy Canal+ BOX+.

Moduły CAM dla telewizorów zintegrowanych

Jeśli masz nowoczesny telewizor z tunerem DVB-S2, możesz zrezygnować z zewnętrznego dekodera, używając modułu CAM. To małe urządzenie wkładane bezpośrednio do telewizora zawiera kartę abonencką operatora.

Zarówno Polsat Box (Moduł CAM), jak i Canal+ (Moduł CAM ECP) oferują takie rozwiązania. Pamiętaj jednak, że nie wszystkie telewizory są kompatybilne – warto sprawdzić listę wspieranych modeli na stronach operatorów.

Instalacja i konserwacja – kiedy wezwać profesjonalistę ?

Samodzielny montaż anteny satelitarnej jest możliwy, ale wymaga cierpliwości, precyzji i podstawowej wiedzy. Jeśli nie czujesz się na siłach, lepiej powierzyć to zadanie profesjonaliście.

Doświadczeni monterzy dysponują nie tylko odpowiednimi narzędziami, ale też wiedzą, jak uniknąć typowych problemów. Potrafią dobrać optymalne miejsce montażu, zapewnić stabilne mocowanie i precyzyjnie ustawić antenę przy użyciu profesjonalnych mierników.

Montaż oferowany przez operatorów zazwyczaj obejmuje:

  • Dobór odpowiedniej wielkości anteny dla danej lokalizacji
  • Montaż stabilnego uchwytu dostosowanego do podłoża
  • Ułożenie okablowania z zachowaniem zasad poprawnej instalacji
  • Pełne ustawienie i optymalizację sygnału
  • Podłączenie i konfigurację dekodera
  • Instruktaż obsługi dla użytkownika

Profesjonalni instalatorzy zapewniają także wsparcie po montażu, co może być bezcenne przy nagłych problemach z odbiorem.

Częste problemy i ich rozwiązania

Przez lata wypracowałem sobie listę najczęstszych problemów i sposobów radzenia sobie z nimi. Oto niektóre z nich.

Zanik sygnału podczas deszczu

Jeśli sygnał zanika tylko podczas ulewy, najprawdopodobniej masz zbyt mały zapas mocy sygnału. Rozwiązaniem może być:

  • Wymiana anteny na większy model
  • Sprawdzenie i ewentualna wymiana konwertera na model o niższych szumach
  • Wymiana kabli na lepszej jakości
  • Sprawdzenie i dokręcenie wszystkich złączy

Problemy z częścią kanałów

Czasem część kanałów działa idealnie, a inne mają problemy. To zazwyczaj oznacza, że antena jest nieprecyzyjnie ustawiona lub występują problemy z konwerterem. Sygnały różnych transponderów mają różną moc i wrażliwość na niedokładności.

Zakłócenia na kilku telewizorach

W instalacjach z wieloma odbiornikami problemy mogą wynikać z nieprawidłowo dobranego lub uszkodzonego multipleksera. To urządzenie, które dzieli sygnał z jednego konwertera na kilka dekoderów. Wymaga odpowiedniego zasilania i może być źródłem problemów, jeśli jest niskiej jakości.

Przyszłość telewizji satelitarnej

W dobie streamingowych platform wiele osób pyta, czy telewizja satelitarna ma jeszcze przyszłość. Z mojej perspektywy – tak, ale będzie ewoluować.

Operatorzy coraz częściej łączą ofertę satelitarną z internetową, oferując dostęp do platform streamingowych bezpośrednio przez dekoder. Ultrabox+ 4K od Canal+ czy Polsat Box 4K to już nie tylko odbiorniki TV, ale centra multimedialne z dostępem do HBO Max, Netflixa czy Player.pl.

Rozwija się też technologia, z coraz lepszą kompresją HEVC pozwalającą przesyłać więcej kanałów w lepszej jakości przy tej samej przepustowości. Pojawiają się też rozwiązania hybrydowe, gdzie część kanałów jest odbierana z satelity, a część strumieniowana przez internet.

Kiedy warto rozważyć telewizję satelitarną ?

Telewizja satelitarna sprawdza się najlepiej w określonych sytuacjach:

  • Mieszkasz poza zasięgiem dobrej jakości telewizji naziemnej lub kablowej
  • Chcesz mieć dostęp do bardzo szerokiej oferty kanałów, w tym międzynarodowych
  • Nie masz dostępu do szybkiego internetu wymaganego do komfortowego oglądania strumieni
  • Szukasz niezawodnego źródła telewizji, które nie zależy od lokalnej infrastruktury

Pamiętaj, że dobry instalator zawsze powinien ocenić warunki w Twojej lokalizacji przed przystąpieniem do montażu. Czasem prosty test z miernikiem satelitarnym może zaoszczędzić wiele późniejszych problemów.

Podsumowanie wyzwań technicznych

Telewizja satelitarna to niezwykłe osiągnięcie inżynierii, które ma swoje wymagania i kaprysy. Od precyzyjnego ustawienia anteny, przez jakość komponentów, po warunki pogodowe – wiele czynników wpływa na stabilność odbioru.

Zrozumienie tych mechanizmów pozwala nie tylko lepiej rozwiązywać problemy, ale też świadomie planować instalację. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na samodzielny montaż, czy skorzystasz z usług profesjonalisty, wiedza o tym, jak działa cały system, zawsze się przyda.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące swojej instalacji, nie wahaj się skontaktować z autoryzowanym instalatorem Twojego operatora. Czasem jedna wizyta specjalisty może rozwiązać problemy, z którymi sam męczysz się od tygodni.