Gol, kommunevåpen

Alvorlige lovbrudd avdekket i Gol

Tilsyn med Gol kommune avdekket tre alvorlig avvik. Innbyggere med utviklingshemming utsettes for ulovlig bruk av tvang og makt, det er mangelfull medisinsk oppfølging og vedtakene om tjenester er så generelle at de gir liten rettsikkerhet.

Fylkesmannens tilsyn med Gol kommune avdekket:

Avvik 1: Gol kommune oppfyller ikke sine forpliktelser etter reglene i helse- og omsorgstjenesteloven kapittel 9

Avviket bygger på følgende observasjoner:

  • Det gjennomføres tiltak som etter loven er å anse som tvang, uten at det er fattet vedtak etter reglene i helse- og omsorgstjenesteloven kapittel 9
  • Det er beskrevet tiltak som etter sin utforming er å anse som tvang, uten at dette er vurdert opp mot reglene i kapittel 9
  • Kommunen har ikke et system for å vurdere brukeres samtykkekompetanse, heller ikke der hvor det er gjort avtaler med brukere
  • Det er ikke et system for etisk refleksjon rundt ansattes samhandling med brukerne
  • Kommunen sikrer ikke at ansatte har tilstrekkelig kompetanse til å identifisere tiltak som er å anse som tvang
  • Ikke alle ansatte har fått opplæring i kapittel 9 om bruk av tvang og makt overfor mennesker med utviklingshemming
  • Det er ikke rutiner for brukermedvirkning.

 

Avvik 2: Gol kommune har ikke tilstrekkelige systemer for å sikre en forsvarlig helseoppfølging overfor mennesker med utviklingshemming

  • Det er ikke systemer som sikrer at ansatte kartlegger endringer i helsetilstand og funksjonsnivå
  • Det er ikke systemer som sikrer at ansatte har kompetanse til å identifisere eller observere symptomer/helseutfordringer knyttet til eksisterende diagnoser og syndromer, herunder symptomer på demens, epilepsi og utfordringer knyttet til kommunikasjon
  • Det er ikke systemer som sikrer informasjonsflyt til/fra fastlege og/eller spesialisthelsetjeneste
  • Det er ingen samlet oversikt over brukernes diagnoser verken i helsepermene eller i Gerica
  • Det er ingen rutiner for hva ansatte skal gjøre dersom det oppstår en medisinsk akuttsituasjon
  • Det er ikke systemer for å observere og vurdere brukers tilstand i etterkant av legekonsultasjon
  • Ikke alle ansatte har gjennomført kurs i førstehjelp
  • Det gjennomføres ikke alltid dobbeltkontroll ved istandgjøring av dosetter
  • Helseperm inneholder signeringslister for mer enn ett år, uten at det alltid er angitt årstall
  • Det har blitt delt ut medisiner uten at doser er angitt.

 

Avvik 3: Gol kommune har ikke systemer som sikrer forsvarlige omsorgstjenester til mennesker med utviklingshemming

  • Innholdet i tjenesten er ikke konkretisert i vedtakene
  • Vedtakene inneholder mange standardformuleringer, og lite opplysninger om hva kommunen har lagt til grunn for tildeling av tjenestene
  • Vedtakene blir ikke systematisk evaluert i forbindelse med endringer i brukeres funksjonsnivå
  • Det er ikke rutiner for å melde om endringer i behov hos den enkelte bruker
  • Vedtakene i brukerpermene som benyttes til daglig samhandling, er i hovedsak gamle
  • Det er ikke alltid samsvar mellom IPLOS-kartlegging og faktum i saken og de tjenestene som brukere får tildelt
  • Det er ikke rutiner for systematisk brukermedvirkning
  • Ansatte får ikke nødvendig opplæring når det gjelder å jobbe med mennesker med utviklingshemming
  • Det er ikke systemer som sikrer tilrettelagt kommunikasjon med brukere
  • Det er ikke dokumentert at primærkontakter får nødvendig tid til primærkontaktoppgaver
  • Det er få muligheter for faglig diskusjon og veiledning
  • Tiltaksplaner er oppdatert, men d som står i brukerpermene som brukes i daglig samhandling, er gamle
  • Det er ikke laget mål for de tjenestene ansatte skal yte overfor den enkelte bruker. Det er heller ikke noe system for å evaluere mål
  • Ansatte skal kvittere ut på sjekklister. Det er ingen rutine for å følge opp disse listene
  • Tiltaksplanene inneholder lite om hvilke aktiviteter brukere skal ha
  • Dags- og ukeplaner har i liten grad beskrivelse av konkrete aktiviteter
  • Det er ikke gjennomført kartlegginger av brukeres behov for aktiviteter. Fanen aktivitetsbank i brukerpermen har ikke innhold
  • Det er ikke klare ansvarslinjer i tjenesten
  • Personer med utviklingshemming som omfattes av tilsynet, har ikke fått oppnevnt koordinator.
  • Primærkontakter har som sin oppgave å koordinere, men dette er ikke kjent for primærkontaktene og de har heller ikke fått noen opplæring på dette
  • Det er mange som samhandler med enkelte brukere i perioden som er gjennomgått i journal. Det er ikke vurdert om dette er forsvarlig overfor den enkelte bruker
  • Det er ikke systemer som sikrer at ansatte jobber mest mulig likt overfor den enkelte bruker
  • Det gjennomføres ikke risiko- og sårbarhetsanalyser.

 

Les tilsynsrapporten om tjenestene til innbyggere med utviklingshemming i Gol kommune

Jens Petter Gitlesen

11 april 2018

  • 2025-11-09

Wpływ kabli HDMI na jakość obrazu w telewizji satelitarnej

Cześć, piszę ten tekst jako osoba, która od lat zajmuje się tematyką telewizji cyfrowej i sprzętu RTV. Na co dzień rozmawiam z Wami, moimi czytelnikami, i często słyszę o pewnym powtarzającym się problemie. Kupujecie nowy telewizor 4K, do tego nowoczesny dekoder, na przykład Polsat Box 4K albo Ultrabox+ 4K od Canal+, podłączacie wszystko i… obraz nie powala. Czasem pojawiają się jakieś zakłócenia, innym razem kolory wydają się wyblakłe, a zdarza się, że sygnał na chwilę znika. Zaczyna się wtedy szukanie przyczyny i samodzielne ustawienie anteny satelitarnej, wini się operatora albo sam dekoder. Tymczasem bardzo często winowajca jest znacznie mniejszy i tańszy, a przez to kompletnie pomijany. Mówię o kablu HDMI, tym niepozornym przewodzie łączącym dekoder z telewizorem. To właśnie on jest ostatnim, ale niezwykle ważnym elementem toru sygnałowego, który decyduje o tym, co ostatecznie zobaczymy na ekranie. W tym artykule postaram się wyjaśnić, dlaczego dobór odpowiedniego kabla HDMI ma tak duży wpływ na odbiór telewizji satelitarnej w jakości 4K i jak uniknąć typowych błędów, które psują całą przyjemność z oglądania.

Co to właściwie jest HDMI i dlaczego ma tyle wersji ?

Zacznijmy od podstaw. HDMI, czyli High-Definition Multimedia Interface, to cyfrowy standard, który pozwala na przesyłanie nieskompresowanego sygnału wideo i audio za pomocą jednego kabla. Od kiedy pojawił się na rynku, standard ten stale się rozwija, oferując coraz większe możliwości. To nie jest tak, że ktoś wymyśla nowe wersje dla samego faktu. Każda kolejna generacja HDMI była odpowiedzią na rosnące wymagania sprzętu – większe rozdzielczości, lepsze kolory, doskonalszy dźwięk. Kiedyś wystarczał nam obraz Full HD i do tego w zupełności nadawał się kabel w standardzie 1.4. Dzisiaj, w dobie dekoderów 4K, takich jak Polsat Box 4K Lite czy Canal+ 4K Dualbox+, wymagania są znacznie wyższe. Te urządzenia generują ogromną ilość danych, które muszą bez strat dotrzeć do telewizora. Jeśli kabel nie jest w stanie ich przepuścić, pojawiają się problemy. To trochę tak, jakby próbować przepompować wodę z basenu przez cienką słomkę – po prostu się nie da, a ciśnienie może ją uszkodzić. Podobnie jest z sygnałem cyfrowym. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć różnice między poszczególnymi standardami HDMI i dopasować kabel do swojego sprzętu.

Różne standardy HDMI w praktyce

Na rynku znajdziemy kable oznaczone różnymi numerami wersji, co może wprowadzać w błąd. Organizacja HDMI Licensing Administrator, Inc. uprościła nazewnictwo, aby ułatwić konsumentom wybór. Zamiast skupiać się na numerkach typu 2.0 czy 2.1, powinniśmy patrzeć na oficjalne kategorie certyfikacji. Spójrzmy, co one oznaczają w kontekście telewizji satelitarnej.

  • Standard HDMI (kategoria 1): To już historia. Kable te były projektowane z myślą o rozdzielczościach 720p i 1080i. Do nowoczesnego dekodera 4K absolutnie się nie nadają. Jeśli masz taki kabel w szufladzie, lepiej zostaw go do podłączenia starszego sprzętu.
  • High Speed HDMI (kategoria 2): Przez lata był to standard. Oficjalnie wspiera rozdzielczość 1080p, a nawet 4K, ale tylko przy odświeżaniu 30 Hz. W praktyce oznacza to, że przy podłączeniu dekodera 4K, który nadaje sygnał w 50 lub 60 klatkach na sekundę (jak większość transmisji sportowych), taki kabel może nie dać rady. Obraz może się rwać lub w ogóle nie wyświetlać w pełnej jakości.
  • Premium High Speed HDMI: To jest standard, którego powinieneś szukać, jeśli masz dekoder 4K i telewizor 4K. Gwarantuje on przepustowość na poziomie 18 Gb/s, co jest wartością wymaganą do bezproblemowego przesyłania sygnału 4K przy 60 klatkach na sekundę, z obsługą HDR (High Dynamic Range) i szerokiej palety barw (BT.2020). To właśnie HDR sprawia, że obraz jest tak realistyczny, a kolory głębokie. Dekodery takie jak Ultrabox+ 4K w pełni wykorzystują te technologie. Kable z certyfikatem Premium mają specjalny kod QR na opakowaniu, który można zeskanować, aby potwierdzić ich autentyczność.
  • Ultra High Speed HDMI: Najnowszy i najbardziej zaawansowany standard, oferujący przepustowość aż 48 Gb/s. Jest niezbędny do obsługi rozdzielczości 8K, a także 4K przy 120 klatkach na sekundę. Czy jest potrzebny do telewizji satelitarnej ? Na ten moment nie, ponieważ żaden operator nie nadaje programów w takich parametrach. Jednak dekodery takie jak Polsat Box 4K czy Canal+ 4K Dualbox+ mają dostęp do internetu i aplikacji streamingowych (Netflix, YouTube), które mogą oferować treści w wyższych parametrach. Taki kabel jest więc inwestycją w przyszłość, szczególnie jeśli podłączasz do telewizora również konsolę nowej generacji.

Porównanie standardów kabli HDMI

Aby lepiej zobrazować różnice, przygotowałem prostą tabelę porównawczą, która zestawia najważniejsze cechy poszczególnych kategorii certyfikowanych kabli HDMI.

CechaHigh Speed HDMIPremium High Speed HDMIUltra High Speed HDMI
Maksymalna przepustowość10,2 Gb/s18 Gb/s48 Gb/s
Maksymalna rozdzielczość4K przy 30 Hz4K przy 60 Hz8K przy 60 Hz, 4K przy 120 Hz
Wsparcie dla HDROgraniczone (tylko statyczny HDR)Tak (HDR10, HLG)Tak (Dynamiczny HDR, Dolby Vision)
Kanał zwrotny audio (ARC/eARC)ARCARCeARC (ulepszony)
Rekomendowane użycieTelewizory Full HD, starsze dekoderyTelewizory 4K, dekodery 4K (Polsat Box, Canal+)Telewizory 8K, konsole nowej generacji, przyszłościowe instalacje

Jak zły kabel HDMI psuje obraz ? Typowe objawy

Dobrze, wiemy już, że są różne kable. Ale jak w praktyce rozpoznać, że ten, którego używamy, jest nieodpowiedni ? Problemy z transmisją sygnału HDMI mogą objawiać się na kilka sposobów, a niektóre z nich są bardzo mylące.

  • Brak obrazu lub czarny ekran: To najbardziej oczywisty objaw. Dekoder wysyła sygnał, ale telewizor go nie odbiera. Czasem obraz pojawia się i znika, co jest wynikiem problemów z "dogadaniem się" urządzeń co do parametrów transmisji (tzw. HDMI handshake).
  • Śnieżenie lub "mrówki": Na ekranie, zwłaszcza w ciemnych scenach, mogą pojawiać się pojedyncze, świecące punkty, często w kolorze białym. To cyfrowe artefakty wynikające z błędów w transmisji danych. Kiepskiej jakości kabel nie jest w stanie przesłać pełnego strumienia danych bez strat.
  • Problemy z kolorami: Obraz może wydawać się wyblakły, pozbawiony głębi, a kolory nienaturalne. Często jest to problem z transmisją danych HDR. Dekoder próbuje wysłać obraz z rozszerzoną dynamiką tonalną, ale kabel nie ma wystarczającej przepustowości, co prowadzi do błędnej interpretacji kolorów przez telewizor.
  • Brak możliwości włączenia trybu 4K: W menu dekodera próbujesz ustawić rozdzielczość 2160p (czyli 4K), ale opcja jest niedostępna lub po jej wybraniu obraz znika. Oznacza to, że telewizor poinformował dekoder (właśnie przez kabel HDMI), że nie jest w stanie przyjąć takiego sygnału.
  • Problemy z dźwiękiem: Czasami problemy dotyczą nie obrazu, a dźwięku. Dźwięk może przerywać, trzeszczeć lub całkowicie zanikać, zwłaszcza przy korzystaniu z zaawansowanych formatów jak Dolby Atmos, które również wymagają dużej przepustowości.

Jeśli zauważasz u siebie któryś z tych objawów, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, jest sprawdzenie kabla HDMI. W wielu przypadkach jego wymiana na certyfikowany model Premium High Speed rozwiązuje wszystkie problemy. Jeśli jednak kłopot nie ustępuje, przyczyna może leżeć gdzie indziej. Wtedy warto skonsultować się z profesjonalnym instalatorem, który dysponuje miernikami i wiedzą, aby zdiagnozować całą instalację antenową.

Budowa kabla ma znaczenie – na co zwrócić uwagę przy zakupie ?

Wchodząc do sklepu z elektroniką, możemy dostać zawrotu głowy od liczby dostępnych kabli HDMI. Różnią się ceną, długością, kolorem i obietnicami producentów. Na co więc patrzeć, aby nie przepłacić, a jednocześnie kupić produkt, który spełni swoje zadanie ?

Przede wszystkim, zapomnij o micie "pozłacanych końcówek". Cienka warstwa złota na wtykach ma co prawda zapobiegać korozji, ale nie ma żadnego wpływu na jakość przesyłanego sygnału cyfrowego. Sygnał cyfrowy działa na zasadzie "zero-jedynkowej" – albo dociera w nienaruszonej formie, albo nie. Nie ma stanów pośrednich. Znacznie ważniejsze jest to, co znajduje się wewnątrz kabla.

  • Materiał żył: Najlepsze kable mają żyły wykonane z miedzi beztlenowej (OFC). Miedź jest doskonałym przewodnikiem. Należy unikać najtańszych kabli, które często wykorzystują aluminium pokryte miedzią (CCA - Copper Clad Aluminium). Aluminium ma znacznie większą rezystancję, co przy dłuższych odcinkach prowadzi do degradacji sygnału.
  • Ekranowanie: Sygnał HDMI jest wrażliwy na zakłócenia elektromagnetyczne z zewnątrz, generowane przez inne urządzenia domowe (zasilacze, routery Wi-Fi, a nawet instalację elektryczną). Dobry kabel musi być solidnie ekranowany. Zazwyczaj jest to folia aluminiowa owinięta wokół poszczególnych par żył oraz dodatkowy, wspólny oplot na całości. Dobre ekranowanie jest szczególnie ważne przy dłuższych kablach.
  • Grubość kabla (AWG): Grubość żył przewodzących jest określana w standardzie AWG (American Wire Gauge). Co ciekawe, im niższy numer AWG, tym grubszy przewód. Grubsze żyły oznaczają mniejszy opór, co przekłada się na mniejsze straty sygnału. Dla kabli o długości do 2-3 metrów grubość nie jest aż tak istotna, ale przy 5 metrach i więcej warto szukać kabli z oznaczeniem np. 28 AWG lub 26 AWG.
  • Certyfikat: Jak już wspomniałem, to najważniejszy element. Szukaj na opakowaniu oficjalnego logo "Premium High Speed HDMI Cable" lub "Ultra High Speed HDMI Cable". To jedyna gwarancja, że kabel przeszedł rygorystyczne testy i spełnia normy przepustowości. Produkty znanych marek, które można znaleźć w polskich sklepach specjalistycznych, takie jak kable WireWay, Goobay czy Libox, często oferują certyfikowane modele w rozsądnych cenach.

Długość ma znaczenie, czyli problem długich kabli

Standardowo, pasywny kabel HDMI zachowuje swoje parametry do długości około 5-7 metrów. Powyżej tej granicy zaczynają się problemy. Im dłuższy kabel, tym większy opór i większa podatność na zakłócenia. Jeśli musisz połączyć dekoder z telewizorem lub projektorem na odległość 10, 15 czy nawet 20 metrów, zwykły kabel miedziany prawie na pewno nie zadziała poprawnie z sygnałem 4K. Co wtedy zrobić ? Są na to rozwiązania.

  • Aktywne kable HDMI (ze wzmacniaczem): To kable miedziane, które mają wbudowany mały układ elektroniczny (repeater) wzmacniający sygnał. Taki układ wymaga zasilania, które często pobiera bezpośrednio z portu HDMI. Są one kierunkowe, co oznacza, że trzeba je podłączyć w odpowiednią stronę (wtyki są oznaczone jako "Source" i "Display").
  • Kable światłowodowe HDMI (AOC): To obecnie najlepsze rozwiązanie na duże odległości. Wewnątrz takiego kabla zamiast miedzianych drutów znajduje się cienkie włókno szklane, którym sygnał przesyłany jest w postaci impulsów świetlnych. Taki sygnał jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne i może być przesyłany na odległość dziesiątek metrów bez żadnych strat. Kable te, podobnie jak aktywne, są kierunkowe i droższe od tradycyjnych, ale dają pewność działania.

Wybór odpowiedniego rozwiązania dla długich połączeń bywa skomplikowany. Jeśli planujesz instalację podtynkową lub prowadzisz kable na dużą odległość, warto zasięgnąć porady doświadczonego instalatora. Pomoże on dobrać technologię i produkty, które zapewnią stabilne działanie przez lata.

HDMI to nie wszystko – cała instalacja musi być sprawna

Nawet najlepszy na świecie kabel HDMI nie pomoże, jeśli sygnał dostarczany do dekodera będzie słabej jakości. Pamiętajmy, że tor sygnałowy zaczyna się na antenie satelitarnej. Jakość obrazu to system naczyń połączonych.

Antena, na przykład popularny model 80 cm od producenta Corab, musi być precyzyjnie ustawiona. Dla Warszawy i okolic, aby odbierać sygnał z satelity Hot Bird (wykorzystywanego przez Polsat Box i Canal+), azymut powinien wynosić około 190 stopni, a kąt elewacji około 30 stopni. Nawet niewielkie odchylenie może drastycznie pogorszyć jakość sygnału.

Kolejny element to konwerter (LNB) i kabel koncentryczny łączący go z dekoderem. Stary, spękany kabel lub skorodowane złącza F mogą powodować znaczne tłumienie sygnału. Jakość sygnału docierającego do dekodera możemy ocenić za pomocą parametru **MER** (Modulation Error Ratio), który jest dostępny w menu diagnostycznym większości dekoderów. W telewizji satelitarnej DVB-S2, absolutne minimum to 12 dB, ale dla stabilnego odbioru, odpornego na zmiany pogody (deszcz, śnieg), wartość ta powinna wynosić 15 dB lub więcej. Dla porównania, w naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T2, dla modulacji 256-QAM, typowe wartości MER zapewniające dobry odbiór to 32 dB i więcej.

Dopiero gdy mamy pewność, że sygnał satelitarny jest mocny i stabilny, możemy skupić się na połączeniu HDMI. Jeśli każdy element – od anteny, przez kabel koncentryczny, dekoder, kabel HDMI, aż po telewizor – będzie wysokiej jakości, dopiero wtedy uzyskamy efekt, na którym nam zależy: krystalicznie czysty, płynny i pełen barw obraz 4K.

Funkcje dodatkowe – CEC, ARC i eARC

Nowoczesne połączenie HDMI to nie tylko obraz i dźwięk. To także dodatkowe funkcje, które ułatwiają życie, ale które również mogą przestać działać z powodu słabego kabla.

  • HDMI-CEC (Consumer Electronics Control): Ta funkcja pozwala na sterowanie wieloma urządzeniami za pomocą jednego pilota. Na przykład, włączając dekoder Canal+, telewizor może włączyć się automatycznie i przełączyć na odpowiednie wejście HDMI. Podobnie, pilotem od telewizora możemy sterować podstawowymi funkcjami dekodera. Aby to działało, oba urządzenia muszą być połączone kablem HDMI, który poprawnie przesyła sygnały sterujące.
  • ARC (Audio Return Channel): Kanał zwrotny audio pozwala na przesłanie dźwięku "z powrotem" z telewizora do dekodera lub soundbara. Jest to przydatne, gdy korzystamy z aplikacji Smart TV w telewizorze (np. Netflix) i chcemy, aby dźwięk był odtwarzany przez głośniki podłączone do dekodera (jak w przypadku Polsat Box Soundbox 4K) lub zewnętrzny system audio.
  • eARC (Enhanced Audio Return Channel): To ulepszona wersja ARC, dostępna w standardzie HDMI 2.1. Oferuje znacznie większą przepustowość, co pozwala na przesyłanie bezstratnych formatów dźwięku wielokanałowego, takich jak Dolby TrueHD czy DTS-HD Master Audio. Jest to funkcja istotna głównie dla kinomanów z zaawansowanymi systemami audio.

Wszystkie te funkcje wymagają, aby 19 pinów we wtyczce HDMI miało idealny kontakt i aby kabel prawidłowo przewodził nie tylko główne strumienie danych wideo/audio, ale także sygnały pomocnicze. Tani, źle wykonany kabel może powodować, że funkcje te będą działać niestabilnie lub wcale.

Jak więc wybrać i co zrobić, by cieszyć się jakością 4K ?

Podchodząc do tematu praktycznie, oto co radzę zrobić. Po pierwsze, sprawdź, jaki kabel HDMI obecnie łączy Twój dekoder 4K z telewizorem. Jeśli nie ma na nim żadnych oznaczeń lub widzisz napis "High Speed", a masz problemy z obrazem, jego wymiana na certyfikowany "Premium High Speed" jest najprostszym i najtańszym krokiem do rozwiązania problemu. Poszukaj w sklepach internetowych lub stacjonarnych kabli ze stosownym logo i kodem QR do weryfikacji. Nie musisz wydawać fortuny. Dobrej jakości, certyfikowany kabel o długości 1,5-2 m to wydatek kilkudziesięciu złotych.

Po drugie, upewnij się, że podłączasz kabel do odpowiednich portów w telewizorze. Nie wszystkie gniazda HDMI w TV mogą obsługiwać pełną przepustowość 4K. Często tylko jedno lub dwa z nich są w pełni zgodne ze standardem HDMI 2.0 lub 2.1. Informacje na ten temat znajdziesz w instrukcji obsługi telewizora. Po trzecie, wejdź w ustawienia obrazu w swoim dekoderze (Polsat Box lub Canal+) i sprawdź, czy masz ustawioną najwyższą możliwą rozdzielczość (2160p) oraz czy aktywne są opcje związane z HDR.

Jeśli po wymianie kabla i sprawdzeniu ustawień problemy nadal występują, przyczyna jest prawdopodobnie bardziej złożona. Może to być kwestia niekompatybilności oprogramowania między dekoderem a telewizorem, albo, co bardziej prawdopodobne, problem z jakością sygnału satelitarnego. W takiej sytuacji nie ma co walczyć samemu. Wezwanie fachowca, który przyjedzie z profesjonalnym miernikiem sygnału, to najlepsze wyjście. Taki **technik** sprawdzi całą instalację od A do Z i szybko zlokalizuje źródło problemu.

Inwestycja w dobry sprzęt 4K ma sens tylko wtedy, gdy wszystkie jego komponenty ze sobą współpracują. Nie pozwól, aby ten ostatni, często niedoceniany metr kabla, stał się wąskim gardłem Twojego domowego centrum rozrywki. Sprawdź swoje połączenie już dziś ! A jeśli potrzebujesz pomocy w doborze okablowania, diagnostyce instalacji lub po prostu chcesz mieć pewność, że wszystko działa jak należy, skontaktuj się z nami. Nasi specjaliści chętnie odpowiedzą na Twoje pytania i pomogą Ci w pełni wykorzystać potencjał Twojego sprzętu. Wystarczy wypełnić formularz na stronie lub zadzwonić.