Kjetting

Tendensiøse forklaringer og diskriminerende holdninger

Andelen personer med utviklingshemming under tvangsvedtak i Hedmark er 20 ganger høyere enn i Finnmark. Antallet personer med utviklingshemming under tvangsvedtak, har økt med omtrent 750 prosent i dette århundret. Helsetilsynet og fylkesmannen i Hedmark hevder at alt er i skjønneste orden, uten at det finnes et eneste holdepunkt for en slik påstand.

1. Utfordrende atferd er ingen nødvendighet

Fylkesmannen i Hedmark viser til nasjonal og internasjonal forskning som viser at utfordrende atferd som må møtes med tvang, er vanlig blant 10-15 prosent av personer med utviklingshemming. Slik forskning finnes ikke.

Slike holdninger er både feilaktige, diskriminerende og farlige. Det finnes ikke forskning som viser at noen må møtes med tvang. Dette må ikke forveksles med at det helt sikkert finnes tilfeller hvor det er vanskelig å se de gode løsningene uten å måtte ty til tvang. Utfordrende atferd er i stor grad et resultat av livssituasjonen og livshistorien til den enkelte. Jeg er kjent med flere tilfeller hvor det var inngripende og hyppige tvangstiltak, men hvor tvangstiltakene ble unødvendige da personen fikk brukerstyrt personlig assistanse (BPA). Det er rimelig å anta at dette kommer av

  • bedre individuellt tilpassede tjenester.
  • I en del fagmiljøer er det et såpass sterkt fokus på problematferd og bruk av tvang at fagfolkene fremmer både uønsket atferd og tvang. 
  • Kompetansemangel er også en utfordring.
  • Nasjonalt tilsyn med tjenestene til personer med utviklingshemming fra 2016, dokumenterer manglende individuelle tjenester. Se f.eks. til Trondheim kommune hvor budsjettet for tjenestene har stått omtrent stille siden 2009, mens antall tjenestemottakere har økt med rundt 50 prosent.

 

2. Mørketallshypotesen er verken forklaring eller unnskyldning

Helsetilsynet viser til mørketallshypotesen. Vi vet at det er mye uhjemlet bruk av tvang og makt. Mørketallshypotesen sier at økningen i tvangstallen er en følge av at det fattes vedtak om tidligere uhjemlet bruk av tvang og makt. Mørketallshypotesen er et svakt halmstrå og avdekker først og fremst diskriminerende holdninger i Helsetilsynet:

  • Vi vet det er store mørketall også når det gjelder seksuelle overgrep over personer uten utviklingshemming. Dersom det var blitt avdekket en syvdobling av antall anmeldte voldtekter, så ville dette neppe utløst jubel og blitt forklart med at det kun skyldes at flere anmelder overgrepet. Det ville blitt store overskrifter og iverksatt undersøkelser. Det er både alvorlig og diskriminerende når Helsetilsynet ikke tar faresignalene på alvor når det gjelder personer med utviklingshemming.
  • Den uhjemlede bruken av tvang og makt som avdekkes, skyldes i stor grad manglende kompetanse blant tjenesteyterne. I de fleste tilfellene er alternativet til uhjemlet tvang bedre funderte tiltak uten tvang.

 

3. Glidning i lovforståelsen

I innstillingen fra Lossiusutvalget ble det i 1985 påpekt en utstrakt bruk av uhjemlet tvangsbruk av etisk tvilsom karakter. Som svar på Lossisusutvalget påpekning, ble Røkkeutvalget nedsatt i 1990, grunnlaget for tvangslovgivningen som ble innført som en forsøksordning i 1999 og som i all hovedsak er videreført i dagens lovverk i helse- og omsorgstjenestelovens kapittel 9. Fokuset i Røkkeutvalget var selvskading og personer som kunne angripe andre. Med denne bakgrunn ble lovens vilkår for å anvende tvang og makt, foruten at personen skulle ha diagnosen utviklingshemming, at det var fare for vesentlig skade. Med tiden er historen glemt og "fare for vesentlig skade" er noe som er knyttet til de fleste aktiviteter. Hedmark har utmerket seg med en særdeles historieløs og liberal forståelse av "fare for vesentlig skade".

  • NFU er kjent med personer under svært inngripende tvangsregimer i Hedmark hvor omsorgstjenesten til og med aktivt arbeider for å bringe media til taushet om sakene fordi det kan medføre vesentlig skade for personen det gjelder.
  • Vi er kjent med saker hvor personer underlegges kommunikasjonskontroll, fotfølges og nektes kontakt med familien fordi tjenesten mener det kan medføre vestenlig skade.
  • Habiliteringstjenesten i Hedmark har gjentatte ganger fratatt personer med utviklingshemming deres samtykkekompetanse, til tross for at personen har full rettslig handleevne. Konsekvensen er at personenen blir totalt rettsløs og overhode ikke har mulighet til å bestride myndighetsutøvelsen de er utsatt for.
  • NFU kjenner til flere tilfeller i Hedmark hvor tvangsvedtaket er begrunnet i fare for overgrep overfor personen med utviklingshemming. Overgrepsproblematikk tilhører straffelovgivningen og ikke omsorgstjenesten. Det å ilegge et eventuelt eller potensielt offer frihetsberøvelse, er i alvorlig strid med våre rettsprinsipper og har ikke noe med omsorgstjenesten å gjøre.
  • FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne slår fast at også mennesker med nedsatt funksjonsevne har full rettslig handleevne. Dersom personer med nedsatt funksjonsevne ikke selv evner å utnytte sine rettigheter, så har samfunnet en plikt til å hjelpe dem med det. Både habiliteringstjenesten og fylkesmannen i Hedmark har i flere tilfeller handlet i strid med konvensjonsbestemmelsene.

Rettsikkerheten til mennesker med utviklingshemming er svak i Hedmark. Slike forhold burde Fylkesmannen i Hedmark og Helsetilsynet ryddet opp i. Dessverre viser oppslaget i Fontene at både Fylkesmannen i Hedmark og Helsetilsynet er pådrivere for de diskriminerende holdningene som var opphavet til at vi fikk fremforhandlet FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne. Fylkesmannen i Hedmark og Helstilsynet er et stort rettsikkerhetsproblem.

Jens Petter Gitlesen

10 juli 2018

  • 2025-11-13

Czy warto wymieniać kilkunastoletnią antenę satelitarną

Od ponad dwóch dekad antena satelitarna na dachu lub elewacji wielu polskich domów stanowiła nieodłączny element krajobrazu. Przez te lata wiernie dostarczała nam sygnał telewizyjny, pozwalając oglądać ulubione programy. Jednak technologia nie stoi w miejscu, a standardy nadawania i jakości obrazu rozwijają się w szybkim tempie. W mojej praktyce zawodowej często spotykam się z pytaniami o sens wymiany takiego, wydawałoby się, sprawnego urządzenia. Postaram się wyczerpująco na nie odpowiedzieć, opierając się na aktualnej wiedzy technicznej i dostępnym na rynku sprzęcie.

Jak zmienił się sygnał satelitarny przez ostatnie lata ?

Wielu użytkowników starszych instalacji nie zdaje sobie sprawy, że sygnał satelitarny, który odbierają dzisiaj, różni się znacząco od tego sprzed kilkunastu lat. Przede wszystkim przeszliśmy z systemu DVB-S na DVB-S2, a teraz wdrażany jest DVB-S2X. Te zmiany oznaczają lepszą efektywność wykorzystania pasma, co przekłada się na większą liczbę kanałów w tej samej przestrzeni częstotliwości, ale również na wyższe wymagania dotyczące jakości sygnału potrzebnego do stabilnego odbioru. Starsze anteny, zaprojektowane z myślą o mniej wymagających standardach, mogą nie radzić sobie z obecnymi wymaganiami.

Kluczowym parametrem, na który zwracam uwagę podczas pomiarów, jest MER (Modulation Error Ratio). To miara czystości sygnału cyfrowego. Dla systemu DVB-S2 minimalna wartość, przy której dekoder jest w stanie zinterpretować sygnał, to około 12 dB. Jednak dla komfortowego i stabilnego odbioru, który nie będzie zanikał podczas deszczu czy silnego wiatru, potrzebujemy wartości co najmniej 15 dB, a najlepiej powyżej 16-17 dB. W przypadku starszych anten, nawet prawidłowo ustawionych, wartości MER często oscylują wokół granicy 13-14 dB, co skutkuje przerwami w oglądaniu przy gorszej pogodzie.

Nowe satelity i moc sygnału

Flota satelitów nad Europą również przeszła ewolucję. Nowe satelity, takie jak Eutelsat Hotbird 13F i 13G, które zastąpiły starsze jednostki, charakteryzują się nieco innymi charakterystykami promieniowania. Często zdarza się, że zmiana pozycji satelity lub wprowadzenie nowego wymaga od anteny większej precyzji i nieco innych właściwości skupiających. Kilkunastoletnia czasza, która mogła mieć optymalne parametry dla satelitów z początku wieku, niekoniecznie będzie tak efektywnie zbierać sygnał z nowoczesnych platform.

  • Wzrost kompresji sygnału: Kodeki wideo, takie jak MPEG-4 czy HEVC (H.265), pozwalają na przesyłanie kanałów w lepszej rozdzielczości przy mniejszym zużyciu pasma. Są one jednak bardziej wrażliwe na błędy transmisji niż stary standard MPEG-2. Słabszy sygnał z niewymiarowej lub odkształconej anteny może powodować problemy z dekodowaniem, objawiające się "zamrożeniem" obrazu lub komunikatami o braku sygnału.
  • Zmiana pozycji i mocy transponderów: Operatorzy regularnie dokonują zmian w obrębie używanych częstotliwości i mocy nadawania na poszczególnych transponderach. To, że antena była idealnie ustawiona na konkretny transponder pięć lat temu, nie gwarantuje, że dziś odbiera optymalnie wszystkie kanały.
  • Wymagania dla kanałów 4K i HDR: Pełne wykorzystanie możliwości nowych dekoderów, takich jak Polsat Box 4K czy Canal+ Ultrabox+ 4K, wymaga bardzo stabilnego i czystego sygnału. Wszelkie niedoskonałości instalacji, które były niezauważalne przy oglądaniu kanałów SD, stają się dotkliwe w przypadku treści Ultra HD.

Stan techniczny starej anteny – na co zwrócić uwagę ?

Zanim podejmiemy decyzję o wymianie, warto dokładnie przyjrzeć się obecnemu zestawowi. Często problem leży nie w samej czaszy, ale w innych, łatwiejszych do wymiany elementach. Jako instalator anten telewizyjnych z wieloletnim doświadczeniem, zawsze zaczynam od kompleksowej diagnostyki.

Korozja i degradacja materiałów

Anteny stalowe, zwłaszcza te z tanich zestawów sprzed lat, są szczególnie podatne na rdzę. Nie chodzi tylko o estetykę. Korozja, która pojawia się na powierzchni lustra, zaburza jego właściwości odblaskowe. Każda nierówność, każde ognisko rdzy, rozprasza padający na nie sygnał zamiast go precyzyjnie skupiać na konwerterze. To bezpośrednio przekłada się na spadek siły sygnału.

Anteny aluminiowe, na przykład marki Corab czy Technisat, są pod tym względem znacznie trwalsze. Aluminium naturalnie wytwarza warstwę tlenku, która chroni przed dalszą korozją. Jednak nawet one nie są wieczne. Elementy mocujące, śruby, wsporniki – te najczęściej wykonane są ze stali. Sprawdzenie ich stanu jest kluczowe. Luzy w mocowaniu czy skorodowane śruby mogą powodować zmianę ustawienia anteny pod wpływem wiatru, co objawia się chwilowymi zanikami sygnału.

Odkształcenie czaszy

To jeden z najczęstszych i najtrudniejszych do wychwycenia "gołym okiem" problemów. Lustro anteny offsetowej musi mieć idealny, precyzyjnie wymodelowany kształt paraboliczny. Przez lata wystawienia na działanie ekstremalnych warunków – letniego słońca, mrozu, silnych wiatrów, a czasem nawet zalegającego śniegu – metal może ulec odkształceniom. Nie musi to być widoczna gołym okiem deformacja. Wystarczy niewielkie wybrzuszenie lub ugięcie, aby ognisko, w którym znajduje się konwerter, przestało być idealne. Skutkiem jest rozmycie sygnału i spadek parametru MER. Jeśli po dokładnym czyszczeniu i ponownym ustawieniu anteny wartości sygnału są wciąż niewystarczające, najprawdopodobniej winowajcą jest właśnie odkształcona czasza. Niestety, takiej usterki nie da się naprawić – antenę należy wymienić.

Konwerter LNB – małe urządzenie, wielka odpowiedzialność

Konwerter, potocznie zwany "głowicą", to element, który przekształca sygnał z wysokiej częstotliwości (odbieranej z satelity) na niższą (przesyłaną kablem do dekodera). To właśnie on jest bezpośrednio wystawiony na działanie słońca, deszczu i mrozu. Jego żywotność szacuje się zwykle na 8-12 lat. Kilkunastoletni konwerter z pewnością zbliża się lub już przekroczył kres swojej niezawodności.

  • Degradacja osłony: Plastikowa osłona z czasem matowieje pod wpływem promieni UV. Zmniejsza to jej przezroczystość, a co za tym idzie, przepuszczalność dla sygnału mikrofalowego. Może to prowadzić do niewielkiego, ale istotnego tłumienia.
  • Starzenie się elektroniki: Komponenty wewnątrz konwertera podlegają naturalnemu procesowi starzenia. Wzrasta ich szum własny, co pogarsza stosunek sygnału do szumu (C/N). Oznacza to, że konwerter "dodaje" swojego szumu do już osłabionego sygnału, co finalnie utrudnia jego poprawne zdekodowanie.
  • Zmiana parametrów technicznych: Starsze konwertery (tzw. Universal) pracują w zakresie 10.70-12.75 GHz. Nowe modele, takie jak Inverto Black Pro lub Golden Interstar GI-344S, oferują często lepsze parametry, w tym niższy współczynnik szumu (np. 0.2 dB zamiast 0.5-0.7 dB w starych modelach). Niższy szum oznacza lepszą czułość i zdolność do odbioru słabszych transponderów.
  • Kompatybilność z systemami z wieloma odbiornikami: Jeśli w ciągu ostatnich lat rozbudowaliśmy system o dodatkowe odbiorniki, być może używamy przestarzałego konwertera Single, podczas gdy potrzebny jest Twin, Quad lub Octo. Konwertery Quad (4 wyjścia), na przykład Technisat TQF-0414 czy Corab CQN-41, pozwalają na podłączenie do czterech niezależnych dekoderów, każdy z możliwością nagrywania.

Wymiana konwertera na nowy jest stosunkowo tania i prosta, a często potrafi zdziałać cuda, znacząco poprawiając stabilność sygnału. Profesjonalni monterzy zawsze zalecają wymianę konwertera przy okazji montażu nowej anteny, aby zapewnić spójność i najwyższą jakość całego toru sygnałowego.

Kabel i złącza – często pomijany element systemu

Sygnał z konwertera do dekodera podróżuje kablem koncentrycznym. Jakość tego kabla ma kolosalne znaczenie. Starsze instalacje bardzo często wykorzystywały kable o słabych parametrach, z żyłą centralną ze stali ocynkowanej i oplotem z domieszką aluminium. Taki kabel z czasem traci swoje właściwości, a jego tłumienie rośnie.

Dzisiejszym standardem jest kabel z pełnej miedzi (żyła i oplot), na przykład SAT 703 lub DG 113. Taki kabel zapewnia minimalne tłumienie sygnału nawet na dłuższych dystansach i jest znacznie trwalszy. Równie ważne jest poprawne założenie złączy F. Niedokładnie dociśnięta tulejka, wystające włókna z oplotu czy słaby kontakt żyły centralnej to częste przyczyny problemów, które mogą symulować awarię anteny lub konwertera. Te problemy powodują odbicia sygnałowe i straty, które szczególnie dotkliwie wpływają na odbiór w nowych standardach.

Czy stara antena współpracuje z nowym dekoderem 4K ?

Z technicznego punktu widzenia – tak. Nowoczesny dekoder, taki jak Polsat Box 4K Lite czy Canal+ Dualbox+ 4K, podłączymy do dowolnej funkcjonalnej instalacji satelitarnej. Pytanie brzmi: czy będziemy w stanie w pełni wykorzystać jego możliwości ? Oglądanie kanałów w rozdzielczości 4K, a zwłaszcza w HDR (High Dynamic Range), wymaga niemal idealnych warunków odbioru. Wymagania dotyczące parametru BER (Bit Error Rate – wskaźnika błędów bitowych) przed korekcją są tu znacznie surowsze. Stara, niedoskonała antena, która ledwo utrzymuje minimalny próg dla kanałów SD, nie zapewni satysfakcjonującego odbioru treści Ultra HD. Obraz może się zacinać, pojawi się wspomniana wcześniej "pikseloza", a dekoder będzie wyświetlał komunikaty o błędach.

Ponadto, nowe dekodery oferują zaawansowane funkcje, które korzystają z połączenia internetowego. Evobox Stream od Polsat Box czy Canal+ BOX+ to już urządzenia hybrydowe, łączące odbiór satelitarny z treściami strumieniowymi. Aby w pełni docenić ich możliwości, potrzebujemy nie tylko dobrego sygnału satelitarnego, ale także stabilnego łącza internetowego. Operatorzy, tacy jak Canal+, oferują pakiety łączące telewizję z internetem, co jest wygodnym rozwiązaniem.

Element systemuStan stary (10-15 lat)Stan nowy (po wymianie)Korzyści z wymiany
Antena (czasza)Możliwe odkształcenia, korozja, luzy.Precyzyjny kształt, trwałe materiały (alu), stabilne mocowanie.Wyższy i stabilniejszy MER, odporność na warunki pogodowe.
Konwerter (LNB)Wysoki szum, zużyta elektronika, przestarzały standard.Niski współczynnik szumu (0.2 dB), nowa elektronika, więcej wyjść.Lepszy odbiór słabszych transponderów, możliwość rozbudowy systemu.
KabelStalowy/aluminiowy, wysokie tłumienie, zużyte złącza.Z pełnej miedzi, niskotłumieniowy, nowe złącza F.Minimalne straty sygnału, eliminacja problemów z odbiciami.
KompatybilnośćWystarczająca dla SD, problematyczna dla HD/4K.Optymalna dla wszystkich formatów, w tym 4K HDR.Gwarancja jakości obrazu i brak przerw w oglądaniu.

Jak wybrać nową antenę satelitarną ?

Jeśli podjęliśmy decyzję o wymianie, stajemy przed wyborem nowego modelu. Rynek oferuje dziesiątki produktów, od bardzo tanich po profesjonalne. Kierujmy się nie tylko ceną, ale przede wszystkim jakością wykonania i parametrami.

  • Średnica anteny: W centralnej Polsce (np. w Warszawie) do odbioru satelitów na pozycji Hotbird (13°E) i Astra (19.2°E) zazwyczaj wystarcza antena o średnicy 80 cm. W przypadku słabszych satelitów lub w rejonach o nieco gorszych warunkach odbioru (np. zacienienie, peryferia zasięgu) lepiej sprawdzi się czasza 90 cm lub nawet 100 cm. Popularne modele to Corab AOX 80 lub Triax TD 78.
  • Materiał: Anteny aluminiowe (np. Inverto Black Ultra) są lekkie, bardzo odporne na korozję i generalnie oferują dobrą precyzję wykonania. Anteny stalowe, ocynkowane i malowane proszkowo (jak wiele modeli Corab), są cięższe i bardzo wytrzymałe mechanicznie, ale w dłuższej perspektywie mogą być bardziej podatne na rdzę, jeśli powłoka ulegnie uszkodzeniu.
  • Konstrukcja: Zwróćmy uwagę na sztywność czaszy i solidność wspornika. Antena nie może się uginać pod własnym ciężarem. Dobrze, jeśli posiada regulację elewacji z precyzyjną podziałką, co ułatwi wstępne ustawienie. Dla zaawansowanych użytkowników, którzy chcą odbierać sygnał z kilku satelitów na jednej czaszy, dostępne są zestawy z wieloma konwerterami na specjalnym uchwycie.
  • Marka: Polecam sprawdzone marki dostępne w polskich sklepach, takie jak wspomniany Corab, Triax, Inverto, Technisat czy Vivanco. Często mają one lepsze parametry i dłuższą gwarancję niż anonimowe produkty z sieci marketów budowlanych.

Ustawienie anteny – czy zrobić to samodzielnie ?

Teoretycznie, ustawienie anteny satelitarnej na popularne satelity w centralnej Polsce nie jest skomplikowaną czynnością. W Warszawie dla Hotbirda to azymut około 190 stopni i elewacja około 30 stopni. W sieci znajdziemy wiele filmów instruktażowych. Jednak w praktyce, bez odpowiedniego przyrządu pomiarowego, jest to jak strzelanie z zamkniętymi oczami.

Profesjonalny instalator używa miernika sygnału satelitarnego, który pokazuje nie tylko siłę sygnału (poziom), ale przede wszystkim jego jakość (MER). Pozwala to na precyzyjne "wycelowanie" anteny w satelitę i osiągnięcie maksymalnych możliwych parametrów. Samodzielne ustawienie, opierające się wyłącznie na pasku sygnału w telewizorze lub dekoderze, rzadko kiedy daje optymalny efekt. Często kończy się na tym, że sygnał jest "na styk", co prowadzi do problemów przy niepogodzie.

Dlatego gorąco zachęcam do skorzystania z usług profesjonalisty. Autoryzowani monterzy współpracujący z operatorami mają nie tylko sprzęt, ale też wiedzę na temat optymalnych ustawień dla danej lokalizacji. Ich praca to gwarancja, że inwestycja w nowy sprzęt przyniesie zamierzony efekt w postaci krystalicznie czystego i stabilnego obrazu przez cały rok. Instalatorzy zapewniają również wsparcie po montażu, co jest cenne w razie późniejszych pytań lub problemów.

Podsumowanie i decyzja

Czy więc warto wymienić kilkunastoletnią antenę SAT? Moja odpowiedź, poparta doświadczeniem, jest w większości przypadków twierdząca. Nie chodzi tylko o to, że stara antena "nie działa". Chodzi o to, że nie działa OPTYMALNIE w kontekście dzisiejszych standardów nadawania i naszych oczekiwań względem jakości obrazu. Wymiana kilku elementów – a najlepiej całego zestawu – to inwestycja w komfort oglądania na najbliższe kilkanaście lat.

Nowa, wysokiej jakości antena aluminiowa, takiej firmy jak Corab, wraz z konwerterem o niskim szumie i kablem z pełnej miedzi, tworzy system, który jest przygotowany na wyzwania współczesnej telewizji satelitarnej. Pozwala w pełni wykorzystać możliwości dekoderów 4K, zapewnia stabilność odbioru nawet podczas ulewy i eliminuje stres związane z nagłymi zanikami sygnału. Jeśli dołożymy do tego profesjonalny montaż i ustawienie, zyskujemy gwarancję bezproblemowego działania.

Jeśli zauważyłeś u siebie niestabilny odbiór, zwłaszcza przy złej pogodzie, lub planujesz upgrade do dekodera 4K, nie wahaj się. Inwestycja w nową instalację satelitarną to jedna z tych, która zwraca się każdego dnia przez wiele lat, za każdym razem gdy włączasz telewizor. Skontaktuj się z lokalnym, renomowanym instalatorem, poproś o diagnostykę i wycenę. Jestem przekonany, że nie pożałujesz tej decyzji, a jakość obrazu w twoim salonie nabierze nowego blasku.