Eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen

Politikersnakk

Regjeringen Solberg strartet bra i 2013, men det ble dessverre med starten. Til tross for at alarmbjellene ringer, så har ikke eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen (Frp) foretatt seg noe for å bedre tjenestene til mennesker med utviklingshemming, utenom bortforklaringer og utenomsnakk.

Regjeringen Solberg hadde knapt funnet kontorene sine før helse- og omsorgsminister Bent Høie (H) varslet rettighetsfesting av brukerstyrt personlig assistanse. Tidligere barne- og likestillingsminister Solveig Horne (Frp) varslet at hun ville nedsette det som ble til Rettighetsutvalget. I stortingsdebatten sa dengang statsråd Solveig Horne at "Men dette utvalget må ikke bli en sovepute. Denne regjeringen skal vise at det er mulig å sette i gang tiltak underveis." Solveig Horne fulgte opp egne ord og sikret oss at vi fikk en felles diskrimineringslov på tvers av diskrimineringsgrunnlagene. Men så var det slutt.

Tjenestene til mennesker med utvikligshemming har vært preget av gjennomgående lav kvalitet og mange lovbrudd gjennom alle år. Ikke noe tyder på at forholdene er blitt bedre. Imidlertid er rettsikkerheten blitt svakere. Den statlige styringen på feltet er fraværende.

Eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen (Frp) har overhode ikke foretatt seg noe for å rette opp forholdene.

"Det kunne ikke vært verre, skriver direktør i helsetilsynet, Jan Fredrik Andresen, til VG den 27.01.2019, når han uttaler seg om tjenestene til personer med utviklingshemming. Hva har regjeringen Solberg gjort for å sikre at lovverket etterleves og at mennesker med utviklingshemming får de tjenestene av den kvalitet de har krav på?", var spørsmålet stortingsrepresentant Sheida Sangtarash (SV) stilte.

Svaret fra eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen var kort og godt at regjeingen ikke har gjort noe som helst etter at Helsetilsynet kom med sin nedslående rapport i 2016. Budskapet ble pakket inn i mye som har lite med saken å gjøre. Eldre- og folkehelseministeren nevnte heller ikke at statlige tilsyn etter 2016 viser enda mer bekymringsfulle forhold.

Sheida Sangtarash (SV)

Stortingsrepresentant Sheida Sangtarash (SV)

I sitt svar til Sheida Sangtarash, viser eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen til (mine kommentarer i kursiv):

  • Veiledningsmateriell som er utarbeidet.
    • Når lovverket ikke følges, så er det tvilsomt om veiledere følges. Veiledere er ingen flaskehals. Statlig styring av kommunene er det gjennomgående problemet.
  • Regjeringens strategi for likestilling av mennesker med funksjonsnedsettelse for perioden 2020-2030 og den kommende handlingsplanen.
    • Regjeringens strategi har fire satsningsområder: utdanning, arbeid, helse og omsorg og kultur og fritid. Selv om det ikke er nevnt noe relevant i strategien, så kan det være mulig å få relevante tiltak inn i handlingsplanen.
  • Regjeringen skal utarbeide en stortingsmelding med bakgrunn i Rettighetsutvalgets utredning.
    • Stortingsmeldingen kommer som følge av et forslag fra Olaug Bollestad (KrF) som Stortinget vedtok mot stemmene til regjeringspartienene (Høyre, Fremskrittspartiet og Venstre).
  • Tvangslovutvalget som regjeringen nedsatte.
    • Helse- og omsorgslovens kapittel 9 og bruk av tvang og makt overfor mennesker med utviklingshemming er en liten del av tjenestetilbudet. I den grad forhold med tvang og makt er gitt merknader i statlige tilsyn, så gjelder det ulovlig bruk av tvang og makt. Ulovlig bruk av tvang og makt er ikke en del av Tvangslovutvalgets mandat.
  • Det er riktig som statsråden hevder at det er rundt 5000 flere som arbeider i kommunenes helse- og omsorgsgtjeneste i dag sammenlignet med 2017, men hun nevner ikke at det er 4500 flere som mottar slike tjenester i dag som i 2017.
  • Eldre- og folkehelseministeren viser til investeringstilskuddet til sykehjem og omsorgsboliger.
    • Tilskuddet er positivt i den forstand at det gir gode tilskudd for å bygge omsorgsboliger. Tilskuddet er negativt i den forstand at det i stor grad fungerer som statlig subsidiering av kommunal institusjonsbygging. Tilskuddet er ikke relevant med tanke på forholdene som ble påpekt i tilsynet med tjenestene til mennesker med utviklingshemming.

Fra svaret til eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen, kan vi konkludere med at regjeringen ikke har gjort noe for å rette opp forholdene som ble påpekt i nasjonalt tilsyn med tjenestene til mennesker med utviklingshemming i 2016. Lite tyder på at noe vil bli gjort. Slik situasjonen er nå, vil det også være vanskelig å få noe gjort før tidligst i 2020, fire år etter at Helsetilsynet utløste alarmklokkene.

Jens Petter Gitlesen

2 mars 2019

  • 2025-11-17

Wybór odpowiedniego kabla antenowego

Pracuję z instalacjami satelitarnymi od wielu lat i wiem, że problem uszkodzonego kabla koncentrycznego to jedna z najczęstszych przyczyn zgłoszeń. To właśnie przez ten kabel sygnał z anteny dociera do Twojego dekodera Polsat Box czy Canal+. Kiedy coś się z nim dzieje, obraz może zanikać, pojawia się informacja "brak sygnału" lub po prostu telewizor milczy. W tym artykule pokażę Ci, jak rozpoznać uszkodzenie, jak je naprawić i co zrobić, żeby uniknąć podobnych problemów w przyszłości.

Kabel koncentryczny, często nazywany po prostu kablem satelitarnym, wygląda na prosty element, ale jego konstrukcja jest dość skomplikowana. W środku znajduje się żyła przewodząca, zwykle miedziana, otoczona izolatorem. Na nim spoczywa ekran – najpierw folia aluminiowa, a potem oplot z miedzianych drucików. Całość chroni zewnętrzna powłoka. Ta budowa ma kluczowe znaczenie dla jakości sygnału. Ekranowanie chroni sygnał przed zakłóceniami zewnętrznymi, na przykład od sieci Wi-Fi, routerów czy nawet kuchenek mikrofalowych. Dlatego tak ważny jest wybór dobrej jakości kabla i jego prawidłowy montaż.

Jak rozpoznać, że kabel jest uszkodzony

Objawy uszkodzenia kabla mogą być różne, ale kilka z nich pojawia się szczególnie często. Jeśli zauważysz którykolwiek z nich, warto przyjrzeć się instalacji.

  • Telewizja przerywa, obraz zamarza lub całkowicie zanika, zwłaszcza podczas deszczu lub wietrznej pogody.
  • Na ekranie pojawia się komunikat "Brak sygnału" lub "Sprawdź instalację zewnętrzną".
  • Jakość obrazu znacznie spada, pojawia się tzw. "kostkowanie" lub obraz całkiem się urywa.
  • Dekoder nie wykrywa sygnału z satelity, mimo że antena wydaje się stać prawidłowo.
  • W pomieszczeniu wyczuwa się charakterystyczny zapach spalenizny, co może wskazywać na zwarcie w kablu.
  • Fizycznie widać uszkodzenia na zewnętrznej powłoce kabla – są przetarcia, pęknięcia lub kabel jest wyraźnie pogięty.

W mojej praktyce zdarzały się przypadki, gdy kabel został przegryziony przez gryzonie lub uszkodzony podczas prac remontowych. Czasem powłoka zewnętrzna, wystawiona na słońce i mróz, po prostu kruszeje i pęka, pozwalając wilgoci dostać się do środka. To prowadzi do korozji żyły miedzianej i ekranu, co stopniowo pogarsza jakość sygnału.

Dlaczego woda w kablu to tak duży problem

Jednym z poważniejszych problemów jest woda, która dostała się do wnętrza kabla. Często objawia się to kroplami wody sączącymi się ze złącza F przy dekoderze. To znak, że wilgoć przemieszczała się wzdłuż żyły miedzianej. Woda wewnątrz kabla działa jak destrukcyjna siła. Zaczyna utleniać miedź, prowadząc do korozji. Skutkiem jest nie tylko pogorszenie jakości sygnału, ale i trwałe uszkodzenie przewodu.

W praktyce wilgoć wewnątrz kabla koncentrycznego znacząco zwiększa tłumienie sygnału. Dla kabla RG-6 o dobrej jakości, tłumienie przy częstotliwości 900 MHz powinno wynosić około 0,33 dB na metr. Gdy do środka dostanie się woda, wartość ta może wzrosnąć nawet dwukrotnie. To właśnie tłumaczy, dlaczego telewizja działała dobrze, a po ulewnym deszczu nagle przestaje. Woda staje się przeszkodą dla sygnału. Jeśli zauważysz wodę przy złączu, nie zwlekaj z interwencją. W takim przypadku często konieczna jest wymiana całego odcinka kabla, ponieważ skrócenie go w jednym miejscu może nie rozwiązać problemu, jeśli wilgoć rozprzestrzeniła się na znaczną długość.

Diagnozowanie problemu krok po kroku

Zanim przystąpisz do naprawy, warto zlokalizować źródło problemu. Poniżej przedstawiam prosty schemat postępowania, który pomoże Ci określić, czy winowajcą jest rzeczywiście kabel.

Zacznij od sprawdzenia dekodera. Upewnij się, że kabel od anteny jest dobrze podłączony do gniazda LNB IN. Spróbuj podłączyć dekoder w innym pokoju, używając sprawnego kabla. Jeśli telewizja działa, problem leży w instalacji na zewnątrz lub w kablu prowadzącym do pierwotnego gniazda.

Kolejnym krokiem jest wstępna ocena wizualna kabla. Przejdź wzdłuż jego przebiegu i szukaj oczywistych uszkodzeń: przeciętej izolacji, pogięć, śladów po gryzoniach czy startej powłoki. Zwróć szczególną uwagę na miejsca, gdzie kabel przechodzi przez framugę okna lub drzwi, oraz na łączenia i złącza.

Jeśli masz taką możliwość, warto skorzystać z miernika sygnału satelitarnego. To proste urządzenie, które podpinasz do kabla za anteną. Pozwala ono zmierzyć kluczowe parametry sygnału, takie jak MER (Modulation Error Ratio) i BER (Bit Error Rate). Dla telewizji satelitarnej DVB-S2, MER poniżej 12 dB zwykle uniemożliwia odbiór, a dla stabilnego obrazu przy różnych warunkach pogodowych potrzebujesz wartości 15 dB lub więcej. Jeśli miernik pokazuje niski MER na wyjściu z anteny, a kabel jest długi i prowadzony w trudnych warunkach, istnieje duże prawdopodobieństwo jego uszkodzenia.

W przypadku instalacji z wieloma odbiornikami, na przykład w domu, gdzie telewizja jest w salonie i sypialni, sprawdź, czy problem dotyczy wszystkich odbiorników, czy tylko jednego. Jeśli tylko jeden dekoder nie odbiera sygnału, problem najprawdopodobniej leży w kablu prowadzącym do niego lub w samym rozgałęźniku (multiswitch).

Naprawa miejscowa czy wymiana całego kabla

Gdy już zlokalizujesz uszkodzenie, stajesz przed wyborem: naprawić tylko uszkodzony fragment czy wymienić cały kabel. Decyzja zależy od kilku czynników.

Naprawa miejscowa, polegająca na wycięciu uszkodzonego kawałka i połączeniu dwóch końców za pomocą złącza baryłkowego, jest rozwiązaniem doraźnym. Sprawdzi się, gdy uszkodzenie jest małe i zlokalizowane, a reszta kabla jest w dobrym stanie. Pamiętaj jednak, że każde dodatkowe złącze w linii to potencjalne źródło strat sygnału i nowe miejsce, gdzie może dostać się woda. Straty na złączu baryłkowym dobrej jakości wynoszą około 0,1 do 0,2 dB. Dla pojedynczego złącza to nie dużo, ale w połączeniu z tłumieniem kabla może już mieć znaczenie przy dłuższych instalacjach.

Wymiana całego kabla na nowy to rozwiązanie bardziej radykalne, ale też trwalsze. Jest ona szczególnie zalecana w następujących sytuacjach:

  • Kabel jest stary i jego powłoka zewnętrzna jest krucha i popękana.
  • Woda dostała się do wnętrza kabla na znaczną długość.
  • Kabel jest prowadzony w trudnych warunkach i istnieje ryzyko, że inne jego odcinki są również uszkodzone.
  • Planujesz modernizację instalacji na system z wieloma odbiornikami lub na kilka satelitów i chcesz mieć pewność, że kabel sprosta nowym wymaganiom.

Rekomendowani monterzy anten Canal+ często sugerują wymianę kabla, jeśli ma on więcej niż 10 lat, ponieważ materiały zużywają się z czasem, a standardy transmisji rosną. Nowe kable, takie jak Triplex TX 1,0 mm czy Emiter EK 112, oferują lepsze ekranowanie i niższe tłumienie, co jest szczególnie ważne dla sygnału 4K i przyszłych standardów.

Niezbędne narzędzia i materiały do naprawy

Do samodzielnej naprawy kabla koncentrycznego potrzebujesz kilku podstawowych narzędzi. Większość z nich kupisz w sklepach z elektroniką lub marketach budowlanych.

Narzędzie / MateriałPrzeznaczeniePrzykłady produktów
Obcinacz do kabliCzyste przycięcie kabla bez miażdżeniaObcinacz typu "B"
Stripper (obciągarka)Precyzyjne usunięcie izolacjiStripper SAT-1, Corab CRB S10
Złącze F kompresyjneKońcówka do podłączenia kablaZłącze kompresyjne 7 mm, 9 mm
Złącze baryłkowePołączenie dwóch odcinków kablaZłącze baryłkowe z uszczelką
Pistol do złączy kompresyjnychZaciskanie złączy na kabluPistol kompresyjny 9,5 mm
Taśma izolacyjnaZabezpieczenie przed wilgociąTaśma samowulkanizująca

Pamiętaj, że jakość złączy ma ogromne znaczenie. Tanie, tzw. "kręcane" złącza F, często nie zapewniają dobrego kontaktu i są mało odporne na wilgoć. Znacznie lepsze są złącza kompresyjne, które zapewniają trwałe i szczelne połączenie. W swojej pracy często używam złączy marki Corab lub podobnych, które mają dobrą opinię wśród instalatorów.

Krok po kroku: jak samodzielnie wymienić złącze F

Wymiana złącza F to jedna z najprostszych napraw. Oto jak to zrobić poprawnie.

Weź obcinacz i odetnij koniec kabla prostopadle do jego długości. Upewnij się, że cięcie jest równe. Następnie użyj strippera, aby zdjąć zewnętrzną izolację. Większość obrabiarek do kabli ma nastawy dla kabli o średnicy 6 mm lub 7 mm. Obracając narzędzie wokół kabla, nacinasz zewnętrzną powłokę. Ściągnij ją, odsłaniając oplot miedziany. Teraz delikatnie odchyl oplot do tyłu, odsłaniając folię aluminiową i izolator wewnętrzny. Kolejny krok to usunięcie części izolatora, aby odsłonić żyłę miedzianą. Użyj do tego strippera lub noża, ale bądź ostrożny, żeby nie uszkodzić samej żyły. Powinna wystawać około 2-3 mm.

Na przygotowany w ten sposób kabel nakręć złącze F kompresyjne. Powinno ono szczelnie obejmować oplot, a żyła miedziana ma przechodzić przez jego środek. Użyj pistol kompresyjnego, aby trwale zamocować złącze. Słyszalny klik oznacza, że złącze jest prawidłowo dociśnięte. Na koniec, jeśli złącze będzie na zewnątrz, zabezpiecz je taśmą samowulkanizującą. Taśmę naciągaj i owijaj wokół złącza, zachodząc na kabel. Tworzy to szczelną, gumową powłokę, która skutecznie chroni przed wodą.

Krok po kroku: jak połączyć dwa kable za pomocą złącza baryłkowego

Jeśli musisz połączyć dwa odcinki kabla, na przykład po wycięciu uszkodzonej części, użyj złącza baryłkowego.

Najpierw przygotuj oba końce kabla w taki sam sposób, jak do założenia złącza F. Na każdy z nich załóż złącze F kompresyjne i dociśnij je pistol. Następnie weź złącze baryłkowe, które jest po prostu łącznikiem z gwintem wewnętrznym. Wkręć w niego oba złącza F. Dokręć je solidnie, ale bez nadmiernego użycia siły, aby nie uszkodzić gwintu. Takie połączenie jest mechanicznie trwałe, ale jego najsłabszym punktem jest ochrona przed wilgocią. Dlatego absolutnie konieczne jest dokładne uszczelnienie. Użyj taśmy samowulkanizującej, owijając całe złącze baryłkowe i zachodząc na kable. Dla pewności możesz na wierzch nałożyć taśmę izolacyjną PCV, ale pamiętaj, że sama taśma PCV nie jest wodoszczelna na dłuższą metę.

Jak wybrać nowy kabel koncentryczny

Jeśli decydujesz się na wymianę całego kabla, stajesz przed wyborem odpowiedniego produktu. W sklepach znajdziesz wiele rodzajów, ale na co zwrócić uwagę?

Przede wszystkim średnica żyły. W instalacjach satelitarnych standardem jest kabel z żyłą z pełnej miedzi o średnicy 1,0 mm. Tańsze kable z żyłą stalową platerowaną miedzią (CCS – Copper Clad Steel) mają gorsze właściwości przewodzenia, szczególnie na wyższych częstotliwościach, i nie są polecane do telewizji satelitarnej. Kabel z żyłą miedzianą ma niższe tłumienie, co jest kluczowe przy dłuższych dystansach.

Kolejna sprawa to ekranowanie. Minimalne, akceptowalne ekranowanie to podwójne: folia plus oplot. Jednak dla lepszej ochrony przed zakłóceniami, szczególnie w blokach mieszkalnych, gdzie jest wiele sygnałów radiowych i Wi-Fi, polecam kable z potrójnym lub nawet poczwórnym ekranowaniem. Przykładem takiego kabla jest Corab CNT-113 PE, który ma ekran z folii aluminiowej, oplotu miedzianego i dodatkowej folii. Wartość tłumienia jest podawana w katalogach. Dla kabla o dobrej jakości, tłumienie na 1000 MHz nie powinno przekraczać 20 dB/100m.

Zwracaj też uwagę na powłokę zewnętrzną. Jeśli kabel będzie prowadzony na zewnątrz, musi mieć powłokę odporną na promieniowanie UV (UV-resistant). Dla instalacji wewnętrznych wystarczy standardowa powłoka PVC. W ofercie producentów, takich jak Corab, Emiter czy Telmor, znajdziesz kabel z oznaczeniami, które informują o przeznaczeniu.

Jak poprowadzić nowy kabel i zabezpieczyć instalację

Prawidłowe poprowadzenie kabla to połowa sukcesu. Unikaj prowadzenia kabla po ostrych krawędziach, które mogą go przeciąć. Używaj do mocowania plastikowych opasek lub uchwytów kablowych. Nie zaciskaj ich zbyt mocno, żeby nie uszkodzić powłoki. Jeśli kabel przechodzi przez ścianę, użyj plastikowej tulejki, która zabezpieczy go przed przetarciem.

Miejsce, gdzie kabel podłączony jest do konwertera LNB na antenie, jest newralgiczne. Złącze musi być szczelne. Użyj dobrej jakości złącza kompresyjnego i zabezpiecz je taśmą samowulkanizującą. Niektórzy instalatorzy używają również specjalnych nasadek silikonowych na złącze, które dodatkowo chronią przed wodą. Pamiętaj, żeby zostawić tzw. pętlę odprowadzającą. To luźny zwis kabla tuż pod konwerterem, który zapobiega spływaniu wody wzdłuż kabla prosto do złącza. Woda skapuje z najniższego punktu pętli, zamiast wciskać się do środka.

Jeśli musisz poprowadzić kabel na dachu, postaraj się zamocować go do konstrukcji anteny za pomocą opasek. Unikaj bezpośredniego kontaktu z blachą lub dachówką, które mogą nagrzewać się do wysokich temperatur lub mieć ostre krawędzie.

Kiedy wezwać profesjonalnego instalatora

Nie każdą naprawę da się przeprowadzić samodzielnie. Wezwij rekomendowanego montera, jeśli:

  • Antena satelitarna jest zamontowana w trudno dostępnym miejscu, na wysokim dachu lub elewacji budynku wielorodzinnego.
  • Nie masz pewności co do przyczyny braku sygnału i podejrzewasz, że problem może leżeć także w samym konwerterze LNB lub ustawieniu anteny.
  • Instalacja jest rozbudowana, z wieloma odbiornikami, i wymaga diagnostyki z użyciem specjalistycznego miernika.
  • Po Twoich naprawach sygnał nadal jest niestabilny lub w ogóle nie ma poprawy.

Profesjonalny instalator nie tylko wymieni kabel, ale również sprawdzi parametry sygnału na wejściu do dekodera, oceni stan konwertera LNB i w razie potrzeby dostroi ustawienie anteny. Dla przykładu, w Warszawie ustawienie na satelitę Hotbird wymaga azymutu około 190 stopni i elewacji około 30 stopni. Niewielkie odchylenie, spowodowane na przykład przez zwisający ciężki kabel, może już zakłócić odbiór. Monterzy dysponują miernikami, które precyzyjnie wskażą te wartości.

Nowoczesne dekodery a jakość sygnału

Warto wspomnieć, że nowe dekodery, takie jak Polsat Box 4K, Polsat Box 4K Lite, Soundbox 4K czy oferowane przez Canal+ Ultrabox+ 4K i Dualbox+ 4K, są bardziej wymagające jeśli chodzi o jakość sygnału. Aby cieszyć się transmisją w rozdzielczości 4K (Ultra HD), sygnał musi być stabilny i o wysokich parametrach. Uszkodzony kabel, który ledwo "ciągnął" sygnał dla starego dekodera SD, może całkowicie uniemożliwić odbiór kanałów 4K. W menu tych dekoderów często znajdują się zaawansowane opcje diagnostyczne, gdzie można sprawdzić siłę sygnału i parametr BER. Warto z nich korzystać do monitorowania stanu instalacji.

Dla użytkowników, którzy nie chcą kłopotów z anteną, istnieją też rozwiązania oparte wyłącznie na internecie, jak Evobox Stream od Polsat Box czy Canal+ BOX+. Nie wymagają one anteny satelitarnej, a telewizja dociera przez łącze internetowe. To dobre rozwiązanie, ale jest uzależnione od stabilności i prędkości Twojego internetu.

Podsumowanie i ostateczne zalecenia

Uszkodzony kabel koncentryczny to problem, który w większości przypadków da się rozwiązać. Kluczowe jest prawidłowe zdiagnozowanie usterki i wybór odpowiedniej metody naprawy. Pamiętaj, że w naprawach najważniejsza jest precyzja i dbałość o detale, szczególnie o szczelność połączeń. Inwestycja w dobrej jakości kabel i złącza kompresyjne zwraca się wielokrotnie, zapewniając stabilny odbiór telewizji na lata.

Jeśli nie czujesz się na siłach, aby samodzielnie wymieniać kabel na dachu lub nie masz odpowiednich narzędzi, nie ryzykuj. Wezwij rekomendowanego instalatora, który profesjonalnie zajmie się Twoją instalacją. Często taka usługa nie jest droga, a zaoszczędzi Ci wielu godzin frustracji i zapewni pewność, że wszystko działa jak należy. Działaj teraz, sprawdź swoją instalację i ciesz się nieprzerwanym oglądaniem ulubionych programów.

Serwis, montaż, naprawa anten satelitarnych i telewizyjnych DVB-T2, Rekomendowani instalatorzy Canal+ oraz Polsat Box, Warszawa, województwo mazowieckie, PL, naics:238290 (antenna, household-type, installation)