Omsorgsgetto

NFUs innspill til Trondheims boligpolitiske plan

NFU ber Trondheim kommune om å følge FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne også i boligpolitikken.

Uttalelsene fra Norsk forbund for utviklingshemmede (NFU), Trøndelag fylkeslag.

Deres ref 18/18063/145/// av 27.6.2018 med frist til uttalelse til 1. september 2018.


Norsk Forbund for Utviklingshemmede (NFU) er en nasjonal menneskerettsorganisasjon for mennesker med utviklingshemming. NFU er til for å gjøre hverdagen lettere for mennesker med utviklingshemming og familiene deres. Vår visjon er et samfunn for alle. Organisasjonens virksomhet bygger på tilhørighet og likeverd som grunnleggende og allmennmenneskelige rettigheter.

NFU vil være en viktig pådriver for å bedre levekårene for mennesker med utviklingshemming. Vi er også en viktig medvirker og høringsinstans i alle saker som berører mennesker med utviklingshemning lokalt, regionalt, nasjonalt og internasjonalt. I mange år har det blitt arbeidet for at alle mennesker i vårt samfunn skal kunne få delta for å påvirke etablering og utvikling av tjenester og tiltak på alle nivå i samfunnet.

NFU forutsetter og forventer at nasjonale retningslinjer og forpliktelser legges til grunn når kommunale planer utarbeides. I denne sammenhengen tillater vi oss å henvise til FN-konvensjonen om rettighetene til mennesker med nedsatt funksjonsevne (CRPD). Denne konvensjonen er ratifisert av Norge og skal av denne grunn benyttes som et av flere grunnlagsdokumenter i kommunal planlegging, gjennomføring og tjenesteyting. Vi tillater oss å henvise til konvensjonens «Retten til et selvstendig liv og til å være en del av samfunnet». Den har slik tekst:

  1. Konvensjonspartene erkjenner at alle mennesker med nedsatt funksjonsevne har samme rettsom andre til å leve i samfunnet, med de samme valgmuligheter, og skal treffe effektive og hensiktsmessige tiltak for å legge til rette for at mennesker med nedsatt funksjonsevne skal kunne gjøre full bruk av denne rettighet, og bli fullt inkludert og delta i samfunnet, blant annet ved å sikre:
    • at mennesker med nedsatt funksjonsevne har anledning til å velge bosted, og hvor og med hvem de skal bo, på lik linje med andre, og ikke må bo i en bestemt boform,
    • at mennesker med nedsatt funksjonsevne har tilgang til ulike støttetjenester i eget hjem og i særskilte boformer, samt annen samfunnsservice, herunder den personlige bistand som er nødvendig for å kunne bo og være inkludert i samfunnet og for å hindre isolasjon eller segregering,
    • at samfunnets tjenester og tilbud for befolkningen generelt er tilgjengelig på lik linje for mennesker med nedsatt funksjonsevne, og tar hensyn til deres behov.

Artikkel 19 er en relevant artikkel og er et godt utgangspunkt og rettesnor for planlegging av boligløsninger for innbyggere med utviklingshemming og for individuelt tilpassede tjenester.

I det foreliggende høringsutkast til Boligpolitisk plan 2018 er det mange fine intensjoner om at innbyggere med utviklingshemming i langt større grad enn i dag skal kunne kjøpe og eie sin egen bolig eller leilighet. Dette stemme også godt overens med NFUs målsettinger om et inkluderende og likestilt samfunn. Det er mange gode formuleringer og forslag til tiltak og vedtak for innbyggere i Trondheims kommune. Det er dessverre ikke slik at alle gode intensjoner og formuleringer innebære de samme rettigheter og tiltak som vil kunne inkludere innbyggere med utviklingshemming. Det er imidlertid positivt når det planlegges nye borettslag som organiseres og drives på en slik måte som at innbyggere med svak økonomi skal kunne eie egen leilighet i borettslag i såkalte beboereide omsorgsboliger.

Når det planlegges nye omsorgsboliger i tilknytning til både nye og eksisterende helse- og velferdssentre er dette en imidlertid uønsket for mennesker med utviklingshemming. En slik løsning vil være med på å forsterke «institusjonaliseringen» med «opphopning» av innbyggere med bistandsbehov i nærheten av helse- og velferdssentre. Dette blir ansamlinger av mange ulike grupper mennesker med bistandsbehov uten at det finnes hverken faglige eller økonomiske grunn for slike sentraliseringer. Å planlegge og evt. også utvide boliger i nærheten av helse og velferdssentre legger i alt for stor grad til rette for organisering og gjennomføring av tjenester i segregerte løsninger som ikke er i tråd med nasjonal vedtatt politikk. Alle innbyggere – uansett grunnlag for bistand – har rett til individuelle tilpassede tjenester i eget hjem der de bor.

Fra side 76 i plandokumenter sakses følgende tekst:

Personer med utviklingshemming har ulike behov. Mange har behov for tjenester gjennom hele døgnet mens andre klarer seg selv eller med delvis hjelp. Som nevnt i punkt 4.4.6 har personer med utviklingshemming i dag begrensninger i å kunne bestemme selv hvor de skal bo og nasjonale føringer vektlegger selveie for målgruppen.

Rådmannen mener at kommunens hovedstrategi skal være å bistå utviklingshemmede til å kjøpe egen bolig og sørge for å gi nødvendig bistand slik at flere leiligheter kan anskaffes i samme boligområde. Ved kjøp kan boligene finansieres av startlån og etableringstilskudd fra Husbanken og egenkapital. Ved etablering av boliger i det private boligmarkedet må dette sees i sammenheng med kommunens driftsbudsjett dersom det skal etableres nye tjenestebaser.

For utviklingshemmede som trenger omfattende tjenester kan kommunale bofellesskap med heldøgns omsorgstjenester være det beste tilbudet. Rådmannen mener at nye bofellesskap bør planlegges ut fra demografisk vekst og tildeles de med størst tjenestebehov. Ved søknad om kommunal bolig/behov for tjenester skal pårørende/ bruker bli informert om både kommunens strategi om bofellesskap og kjøp av egen bolig

NFU viser til at mennesker med nedsatt funksjonsevne selv fritt skal kunne velge bosted. Dette gjelder også personer med utviklingshemming som har store behov for bistand. De begrensninger personer med store bistandsbehov blir formulert og iverksatt andre enn personen selv, og andre i denne sammenhengen er ofte kommuner og andre som presser på for å legger føringer. Kommunen kan på ingen måte legge føringer for hvor innbyggere med utviklingshemming i Trondheim kommune skal måtte bo. Å gjøre valg av bosted – bl. a på det private boligmarkedet - avhengig av kommunal organisering, driftsbudsjett og eventuelt behov for nye tjenestebases er diskriminerende og uakseptabelt.

NFU har ingen forståelse for at leiligheter skal måtte anskaffes i et bestemt boligområde som utgangspunkt for å kunne motta kommunal bistand. Rettigheter til kommunale tjenester skal ytes uavhengig av bosted. Dette er også tydelig formulert i Artikkel 19 i CRPD.

NFU har i høyeste grad forståelse for at det er av forskjellige årsaker kan være behov for å samlokalisere botilbud og leiligheter i såkalte bofellesskap, men ikke som den først valgte løsning. Den eneste noenlunde akseptable grunn for en grad av samling i bofellesskap er når dette ønskes av personene det gjelder og for å kunne ha felles tilsyn og bistand på natt. Det må i slike tilfelles velges små enheter med inntil 4 – 6 leiligheter. Bofellesskap med større antall samlokaliserte leiligheter har en sterkt tendens til å få institusjonspreg, og dette forsterkes når bofellesskapene lokaliseres i samme område og i nærheten av helse og velferdssentre. Når innbyggere med utviklingshemming skal velge hvor de skal bo og hvilken boform som skal være løsningen, er det viktig at det legges fram muligheter til alternative valg. Selvbestemmelse er viktig og når det er behov for beslutningsstøtte må det legges til grunn for dette. Det er ikke tilfredsstillende at pårørende bare skal informeres. Pårørende må sees på som en viktig ressurs og støtte for beslutning når viktige valg skal tas.

Den kommunale rådgivingen må være rådgivende og ikke styrende. Dersom reelle valgt skal kunne tas må utgangspunktet være godt beskrevet gjennom både mulige alternative løsninger, rådgiving og finansiering. Flere av de forhold som skisseres i planutkastet er gode løsninger for å utvikle god boligrådgiving for innbyggere med utviklingshemming som trenger bistand til etablering.

Vi både håper og ber om at våre innspill i høringen fører til at det blir endringer i dokumentet og med forslag til vedtak som ivaretar de forhold vi har beskrevet.

 

Snorre Ness
Leder
NFU Trøndelag fylkeslag

23 september 2018

  • 2025-11-14

Montaż anten satelitarnych w blokach, porady

Gdy dzwonią czytelnicy pytając, jak zamontować antenę satelitarną na balkonie w bloku w Warszawie, historia zwykle wygląda podobnie: nowa umowa z Polsat Box albo Canal+, dekoder 4K już podłączony do telewizora, a jedyne, czego brakuje, to stabilny sygnał z Hot Birda. Balkon jest, miejsce mniej więcej też, ale pojawiają się wątpliwości: czy wolno wiercić, w którą stronę ustawić czaszę, jaki uchwyt wybrać i czy przy gorszej pogodzie obraz nie zacznie się zacinać. Przejdźmy więc po kolei przez całą czynność, tak jak zrobiłby to doświadczony monter, tylko w spokojnej, codziennej rozmowie.

Sprawy formalne w bloku, zanim złapiesz za wiertarkę

Zacznę od rzeczy, którą wiele osób odkłada na później, a potem mają niepotrzebne problemy z administracją. Zanim kupisz uchwyt i czaszę, warto zajrzeć do regulaminu wspólnoty lub spółdzielni i zapytać administrację, jak podchodzi do montażu anten na balkonach.

Kiedy zgoda administracji jest zwykle potrzebna

Z praktyki wynika, że administracje najczęściej wymagają zgody wtedy, gdy ingerujemy w elewację albo elementy konstrukcyjne budynku. W blokach w Warszawie i okolicach (np. w Piasecznie czy Ząbkach) schemat bywa podobny.

  • Gdy chcesz przykręcić antenę do ściany zewnętrznej balkonu, czyli elewacji.
  • Gdy planujesz montaż na bocznej ścianie loggii, która jest traktowana jako część wspólna budynku.
  • Gdy konstrukcja wymaga wiercenia w płycie balkonowej lub betonie balustrady.

W wielu regulaminach pojawia się zapis, że dopuszczalne jest mocowanie do wewnętrznej strony barierki, przy użyciu uchwytów obejmujących profile, bez naruszania warstwy ocieplenia czy tynku zewnętrznego. Dlatego przy rozmowie w administracji dobrze od razu powiedzieć, że chcesz zastosować uchwyt balkonowy mocowany obejmami do poręczy, bez wiercenia w elewacji.

Co zwykle nie budzi większych zastrzeżeń

Z moich obserwacji wynika, że administracje są dużo spokojniejsze, gdy antena jest zamontowana od wewnętrznej strony balustrady, nie wystaje znacząco poza obrys balkonu i nie ma bardzo dużej średnicy. Typowa czasza 70–80 cm od producentów takich jak Corab, założona na uchwycie balkonowym, przeważnie przechodzi bez większej dyskusji, pod warunkiem że nie ingeruje w ocieplenie.

Jeśli blok jest w strefie konserwatorskiej albo ma szczególne wymogi estetyczne, administracja może wskazać konkretne miejsce montażu, na przykład tylną ścianę balkonu. Warto wtedy poprosić o to na piśmie, żeby później nikt nie twierdził, że antena wisi niezgodnie z ustaleniami.

Kierunek ustawienia anteny na Hot Birda w Warszawie

Przechodząc do części technicznej, najważniejsze jest to, czy z balkonu w ogóle widać niebo w stronę satelity. Dla widzów korzystających z oferty Polsat Box albo Canal+ mówimy najczęściej o satelicie Hot Bird na pozycji 13°E. W Warszawie antena musi być skierowana mniej więcej na południową część nieba, z delikatnym odchyleniem na zachód.

Dla Warszawy producenci i operatorzy podają orientacyjne wartości: azymut około 190 stopni oraz elewacja w okolicach 30 stopni. W praktyce oznacza to, że wychodząc na balkon trzeba sprawdzić, czy w tym kierunku nie zasłaniają sygnału inne bloki, drzewa albo wysunięta konstrukcja loggii.

Balkon od północy – co można zrobić

Jeśli balkon wychodzi wyraźnie na północ, sytuacja staje się trudniejsza. Czasza ustawiona wewnątrz balkonu często nie ma szans na odbiór, bo nie widzi fragmentu nieba, gdzie „znajduje się” satelita. Monterzy w takich przypadkach stosują kilka rozwiązań, które warto znać przed zakupem sprzętu.

  • Uchwyt wysuwny lub typu „J” mocowany do barierki, który pozwala wysunąć antenę lekko poza linię balkonu, tak aby krawędź stropu jej nie zasłaniała.
  • Uzgodniony z administracją montaż na dachu, pod warunkiem że istnieje bezpieczny dostęp i możliwość poprowadzenia przewodu do mieszkania.
  • W niektórych budynkach – podłączenie się do już istniejącej zbiorczej instalacji satelitarnej, jeżeli operator budynku ją przygotował.

Jeśli balkon ma ekspozycję południowo-wschodnią lub południowo-zachodnią, zwykle wystarczy odpowiedni uchwyt balkonowy i wybranie miejsca tak, aby talerza nie zasłaniał sąsiedni balkon powyżej.

Dobór czaszy i osprzętu – co sprawdza się na balkonie w mieście

Przechodząc do kwestii sprzętu, polecam najpierw zastanowić się, jakiego dekodera zamierzasz używać i czy w przyszłości planujesz więcej niż jeden odbiornik w domu. To ma znaczenie przy wyborze konwertera i rozprowadzeniu przewodów.

Jaka czasza na balkon w Warszawie

Jeśli mówimy o typowej instalacji na Hot Bird dla Polsat Box albo Canal+, na balkonie sprawdzają się czasze o średnicy 70–80 cm. W ofercie producenta Corab znajdziemy na przykład popularne czasze stalowe z serii Corab 80 cm, dostępne w kilku wersjach kolorystycznych. W sklepach z osprzętem satelitarnym można spotkać także aluminiowe anteny 80 cm, które są lżejsze i lepiej znoszą warunki atmosferyczne, ale są bardziej wrażliwe na nieumiejętne dokręcanie śrub.

Dla balkonu w bloku warto wybrać talerz o stabilnej konstrukcji, z pełnym czaszem zamiast perforowanej, szczególnie w miejscach, gdzie wiatr ma dobry dostęp. Producenci tacy jak Corab oferują czasze przystosowane do montażu na uchwytach balkonowych, z solidnym mocowaniem masztu i dokładnie opisanymi zakresami regulacji kąta.

Konwerter – pojedynczy czy na kilka odbiorników

Jeżeli planujesz tylko jeden dekoder, wystarczy zwykły konwerter typu Single. Przy chęci podłączenia dwóch dekoderów lub dekodera z funkcją nagrywania (dwa niezależne wejścia sat) warto od razu sięgnąć po konwerter typu Twin albo Quad. W sklepach specjalistycznych dostępne są konwertery renomowanych marek, opisane parametrami szumu własnego oraz stabilności, co przy dłuższych przewodach i balkonie zasłoniętym przez sąsiednie bloki ma realne znaczenie.

Monterzy zwracają uwagę na to, aby uchwyt konwertera w czaszy był sztywny, bez luzów. Nawet niewielkie przesunięcia potrafią obniżyć wartości parametrów jakości sygnału, takich jak MER, i przekładają się na zaniki obrazu podczas deszczu albo śniegu.

Przewody, złącza i jakość sygnału – o czym często się zapomina

Za każdym razem, gdy oglądam instalacje na balkonach, widzę ten sam błąd: dobra czasza i porządny konwerter, a między anteną a dekoderem – przypadkowy przewód z cienkim ekranowaniem, do tego złącza F dokręcone na szybko, bez gumowych osłon. W rezultacie odbiór działa w słoneczny dzień, a gdy pojawia się gorsza pogoda, zaczyna brakować zapasu jakości.

Jaki przewód wybrać do instalacji balkonowej

Do instalacji satelitarnej w bloku warto użyć przewodu koncentrycznego 75 Ω, z żyłą wewnętrzną z pełnej miedzi, a nie stali pokrytej miedzią. W ofercie wielu polskich dystrybutorów znajdziemy kable o podanej średnicy żyły, liczbie oplotu oraz klasie ekranowania. Warto szukać przewodów z gęstym oplotem i dodatkową folią, co ogranicza przenikanie zakłóceń z innych instalacji, na przykład z sieci LTE albo lokalnych routerów WI-FI.

Do odcinka biegnącego na zewnątrz, od czaszy do przejścia przez ramę okna lub ścianę, warto dobrać kabel odporny na promieniowanie UV. Na balkonie w bloku w Warszawie przewód jest narażony na różne warunki pogodowe, więc słabej jakości izolacja po kilku sezonach potrafi popękać, co z czasem prowadzi do problemów z odbiorem.

Złącza F i zabezpieczenie przed wodą

Złącze F to element, który wygląda niepozornie, a potrafi zadecydować o tym, czy instalacja będzie stabilna. Przy zakładaniu złącza trzeba pamiętać, aby ekran przewodu nie stykał się z żyłą główną, a sam konektor był dobrany średnicą do konkretnego kabla. W ofercie sklepów znajdziemy złącza F nakręcane, zaciskane oraz kompresyjne. Te ostatnie, w połączeniu z gumową osłoną, są szczególnie chętnie wybierane przez instalatorów, bo dobrze chronią przed wodą i utlenianiem.

Ważne jest także solidne przytwierdzenie przewodu do masztu i barierki balkonowej przy pomocy opasek. Dzięki temu wiatr nie przenosi naprężeń na złącza i gniazdo w konwerterze, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń mechanicznych.

Parametry MER i DVB-S2 – dlaczego nie warto ustawiać „na oko”

Wielu czytelników pyta, czy da się ustawić antenę samodzielnie, tylko patrząc na wskazania procentowe w menu dekodera. Te paski są pomocne, ale do precyzyjnego ustawienia przydaje się wiedza o tym, jakiego marginesu jakości szukamy. W systemie DVB-S2, który jest używany przez Polsat Box i Canal+, jednym z najczęściej używanych parametrów jest MER, czyli miara jakości sygnału.

Dla telewizji satelitarnej DVB-S2 przyjmuje się, że minimalna wartość MER pozwalająca na odbiór to około 12 dB, ale aby instalacja zachowywała zapas przy śniegu, deszczu czy gęstych chmurach, warto dążyć do poziomów w okolicach 15 dB i wyżej. Osiągnięcie takich wartości bez miernika jest możliwe, ale wymaga cierpliwości i bardzo drobnych korekt ustawienia czaszy.

Dlaczego monter z miernikiem skraca całą zabawę

Profesjonalny monter przyjeżdża z miernikiem, który pokazuje MER dla konkretnego transpondera oraz inne parametry jakości. Dzięki temu może od razu sprawdzić, czy antena ma zapas przy gorszej pogodzie, czy jest ustawiona tylko tyle, aby „ledwo działało”. Monterzy oferują pomoc techniczną także po montażu, więc gdy po kilku miesiącach zmienisz dekoder na nowszy model 4K albo dołożysz kolejny odbiornik, jest do kogo zadzwonić z prośbą o sprawdzenie instalacji.

Domowe ustawianie na wskaźnikach dekodera jest możliwe, ale warto pamiętać, że każde dotknięcie czaszy, luźna śruba albo wiatr potrafią ten wynik pogorszyć. Dlatego po wstępnym ustawieniu dobrze jest dokręcić wszystkie elementy i jeszcze raz sprawdzić jakość sygnału na kilku transponderach.

Dekoder 4K, moduł CAM czy OTT – krótki przegląd rozwiązań

Gdy instalacja satelitarna na balkonie jest już przygotowana, pojawia się pytanie, jaki sprzęt wybrać do odbioru, szczególnie gdy ma to być dekoder 4K z dostępem do internetu i usług VOD. Polsat Box i Canal+ mają w swojej ofercie kilka urządzeń, które różnią się sposobem podłączenia i zakresem możliwości.

Przykładowe dekodery satelitarne 4K

W ofercie Canal+ dla odbioru satelitarnego można spotkać na przykład dekoder Ultrabox+ 4K oraz Dualbox+ 4K. Oba urządzenia współpracują z instalacją satelitarną i pozwalają korzystać z kanałów w wysokiej rozdzielczości, a po podłączeniu do internetu – także z funkcji dodatkowych, jak dostęp do serwisów streamingowych czy materiałów na żądanie.

Polsat Box oferuje z kolei dekodery Polsat Box 4K, Polsat Box 4K Lite oraz Soundbox 4K. Każdy z nich ma złącze do podłączenia przewodu z anteny satelitarnej, a po połączeniu z siecią LAN albo WI-FI umożliwia uruchamianie aplikacji internetowych i serwisów z filmami oraz serialami.

Moduły CAM i dekodery działające tylko przez internet

Jeśli telewizor ma wbudowany tuner satelitarny DVB-S2 i gniazdo CI+, można rozważyć użycie modułu CAM zamiast zewnętrznego dekodera. Polsat Box ma w ofercie moduł CAM CI+, natomiast Canal+ oferuje moduł CAM ECP CI+. W takim scenariuszu antena balkonowa podłączona jest bezpośrednio do telewizora, a moduł odpowiada za dostęp do płatnej oferty.

Osoby, które nie chcą montować anteny, mogą wybrać wariant z dekoderem działającym wyłącznie przez internet. Canal+ ma w ofercie dekoder Canal+ BOX+, a Polsat Box – Evobox Stream. W takiej konfiguracji zamiast czaszy na balkonie trzeba zadbać o stabilne łącze internetowe i dobry zasięg sieci domowej. Canal+ oferuje również usługi dostępu do internetu oraz telefonii, co pozwala połączyć kilka usług w jednej umowie.

Jak fizycznie zamontować antenę na balkonie

Skoro sprzęt mamy omówiony, przejdźmy do samej czynności montażu. Na balkonie w bloku najczęściej używa się uchwytów balkonowych mocowanych do barierki, rzadziej do ściany, z uwagi na wymogi administracji. Całość da się podzielić na kilka prostych kroków, które realizuje się po kolei, zamiast próbować zrobić wszystko naraz.

Wybór miejsca i montaż uchwytu

Najpierw wybieramy miejsce, w którym antena będzie miała jak najmniej zasłonięte pole widzenia w kierunku południa. Dobrze jest stanąć na balkonie, popatrzeć w stronę, w którą ma być skierowana czasza, i ocenić, czy nie przeszkadza wyższy blok, drzewa albo konstrukcja dachu. Potem montujemy uchwyt balkonowy:

  • Zakładamy obejmy na barierkę, tak aby uchwyt był stabilny i nie mógł się obracać.
  • Sprawdzamy, czy pion uchwytu jest możliwie prosty, bo od tego zależy zakres regulacji elewacji.
  • Dokręcamy śruby z użyciem klucza, ale bez przesadnego siłowania się – konstrukcja ma być sztywna, lecz bez deformacji.

W przypadku montażu do ściany loggii trzeba użyć kołków rozporowych dobranych do materiału (np. beton, cegła, pustak). Tutaj zawsze warto upewnić się w administracji, że taki sposób jest dopuszczalny.

Mocowanie czaszy i wstępne ustawienie

Po przykręceniu uchwytu montujemy czaszę, zgodnie z instrukcją producenta. Przeważnie jeden zestaw obejmuje tylny uchwyt z podziałką kąta elewacji, śruby regulacyjne oraz miejsce na maszt. Po osadzeniu talerza na uchwycie ustawiamy wstępnie kąt elewacji w okolicach 30 stopni dla Warszawy, korzystając z podziałki na wsporniku.

Azymut korygujemy, obracając antenę wokół masztu: z grubsza ustawiamy czaszę w kierunku południowym, lekko na zachód, a następnie podłączamy przewód do dekodera, włączamy kanał informacyjny i obserwujemy wskaźniki jakości. Przy powolnym obracaniu anteny i drobnych korektach elewacji można „złapać” maksimum wskazań, a następnie delikatnie dokręcić wszystkie śruby.

Przykładowe ustawienia i rozwiązania – zestawienie

Aby uporządkować informacje, zestawmy je w krótkiej tabeli, pokazującej typowe warianty instalacji przy mieszkaniu w bloku w Warszawie.

ScenariuszSprzętUwagi montażowe
Balkon od południa, jeden dekoder 4KCzasza 70–80 cm, konwerter Single, dekoder Polsat Box 4K lub Ultrabox+ 4KUchwyt balkonowy na barierce, przewód z pełnej miedzi, MER dążyć do około 15 dB
Balkon południowy, dwa dekoderyCzasza 80 cm, konwerter Twin lub Quad, dekodery Polsat Box 4K / Dualbox+ 4KOsobne przewody do każdego odbiornika, dokładne ustawienie anteny z zapasem jakości
Balkon od północyJak wyżej, zależnie od liczby dekoderówRozważyć uchwyt wysuwny, montaż na dachu albo instalację zbiorczą, wskazana pomoc instalatora

Dlaczego czasem lepiej wezwać instalatora

Choć montaż anteny na balkonie wydaje się prosty, w praktyce dochodzą do tego szczegóły: regulacja skrętu konwertera, prowadzenie przewodu przez okno lub ścianę, dobór odpowiednich złączy oraz sprawdzenie jakości sygnału. Instalatorzy, którzy na co dzień montują zestawy satelitarne, mają wypracowane rozwiązania i narzędzia, które pozwalają zakończyć całą pracę sprawnie i bez niepotrzebnych prób.

Monter z miernikiem MER jest w stanie ocenić, czy antena ma odpowiedni zapas jakości, czy tylko działa w danej chwili. Monterzy oferują pomoc techniczną także później: gdy po roku zechcesz dołożyć drugi dekoder, zmienić ułożenie przewodów albo wymienić konwerter na model z większą liczbą wyjść. Dla mieszkańca bloku w Warszawie taka współpraca bywa po prostu wygodniejsza niż samodzielne eksperymenty na balkonie.

Jeżeli jednak lubisz techniczne tematy i chcesz spróbować samodzielnie, warto choć na ostatnim etapie zaprosić instalatora do weryfikacji ustawienia – krótkie sprawdzenie miernikiem potrafi uratować przed problemami z odbiorem w czasie intensywnych opadów.

O czym jeszcze pamiętać, myśląc o instalacji satelitarnej na balkonie

Na koniec warto wspomnieć o kilku praktycznych sprawach, które często wychodzą dopiero po czasie. Po pierwsze, przy planowaniu trasy przewodu dobrze jest uwzględnić ewentualny remont, wymianę okien czy ocieplenie balkonu. Zapas długości kabla i możliwość jego przepięcia potrafią ułatwić życie. Po drugie, trzeba zadbać o bezpieczeństwo – zarówno swoje przy montażu, jak i innych mieszkańców, na wypadek gdyby konstrukcja miała się poluzować.

  • Sprawdź stan barierki balkonowej przed zamocowaniem uchwytu.
  • Unikaj samodzielnego wychylania się poza barierkę z ciężką czaszą w rękach.
  • Upewnij się, że wszystkie śruby i obejmy są dokręcone, a przewód jest dobrze przymocowany do konstrukcji.

Kolejna sprawa to przyszłość telewizji w twoim domu. Nawet jeśli dziś korzystasz tylko z jednej platformy i jednego dekodera, instalacja na balkonie może zostać przygotowana tak, aby w przyszłości obsłużyć więcej odbiorników, dłuższy przewód albo inne urządzenie. Dobrze dobrana czasza, solidny konwerter oraz przewód z pełnej miedzi pozwolą uniknąć wymiany całego zestawu po kilku latach.

Jeśli po lekturze masz wrażenie, że połowę rzeczy dasz radę zrobić samodzielnie, a w połowie przydałby się ktoś z doświadczeniem, to jest to całkowicie naturalne. Monterzy i instalatorzy anten są właśnie od tego, aby wesprzeć tam, gdzie kończy się cierpliwość do ustawiania talerza, a zaczyna chęć spokojnego obejrzenia meczu albo filmu w 4K bez niespodzianek z zanikającym obrazem. W praktyce najlepiej wychodzą instalacje, w których użytkownik wie, czego potrzebuje, a specjalista dopracowuje szczegóły techniczne.

Wezwanie do działania – zrób to porządnie za pierwszym razem

Jeżeli mieszkasz w bloku w Warszawie lub okolicach i chcesz korzystać z pełnych możliwości dekoderów 4K od Polsat Box albo Canal+, zacznij od dwóch rzeczy: upewnij się, że masz balkon z dostępem do południowego nieba, oraz wybierz solidną czaszę z konwerterem dopasowanym do liczby odbiorników. Potem zdecyduj, czy wolisz samodzielne próby, czy wolisz wezwać instalatora, który przyjedzie z miernikiem MER i dopracuje ustawienia.

Nie odkładaj tej decyzji na później. Im szybciej zamontujesz dobrze przygotowaną antenę balkonową, tym szybciej dekodery satelitarne 4K oraz moduły CAM pokażą, co tak naprawdę potrafią, a ty zamiast patrzeć na paski jakości w menu dekodera, po prostu włączysz kanał i zajmiesz się oglądaniem tego, co lubisz najbardziej.

Serwis, montaż, naprawa anten satelitarnych i telewizyjnych DVB-T2, Warszawa, województwo mazowieckie, PL, naics:238290 (antenna, household-type, installation)