Logo til de fire regjeringspartiene

Regjeringsplattform og budsjett

Uklarheter tildekker uenigheter og de fire partiene kan alle vektlegge og fortolke regjeringsplattformen til sin fordel. Slik sett er en omfattende og uklar regjeringserklæring gunstig. Hvilke av partiene som trekker de lengste stråene, og hva som prioriteres, er det foreløpig ingen som vet. Avklaring får vi med statsbudsjettet høsten 2019 og høsten 2020.

I forhandlingene om regjeringsplattform, har det trolig vært krevende drøftelser for å komme frem til en enighet på noen få og viktige områder hvor partiene har motstridende interesser. Fremskrittspartiets fokus på veiutbygging og lave bilkostnader står utvilsomt i motstrid til Venstres miljøprofil. Abortstandpunktene til KrF deles ikke av de andre regjeringspartiene. Høyre og Fremskrittspartiet ivrer nok mer for skattelette enn Venstre og KrF. På de andre områdene, synes regjeringsplattformen å ha vært et middel for å kjøpe tid. Regjeringsplattformen inneholder omtrent 30 prosent flere målsetningen enn forrige regjeringsplattform. Mange målsetninger er vanskelig forenelige. Kostnadskrevende tiltak kan være vanskelige å gjennomføre samtidig med skattelette og økte skattefradrag.

I politikk er det vanlig å ordne manglende samsvar mellom målsetninger med svake utsagn, slik at det meste kan fortolkes som oppfyllelse av regjeringsplattformens målsetninger. Fra regjeringsplattformen finner en at veldig mye skal styrkes, vurderes eller andre begreper som er velegnet hvis en ønsker å gjøre det vanskelig å registrere måloppnåelsen. "Styrke" finner en 221 steder i dokumentet, "vurdere" finner en 119 steder, "videreføre" kommer 80 steder, "fortsette" er brukt 66 steder, "utrede" brukes 39 ganger, mens ulike "strategier" nevnes 49 steder (ofte er strategi en plan som det ikke er forankret i  budsjettvedtak). Regjeringseplattformens omfang fører til at alle fire partiene kan finne sitt, samtidig med at språkbruken åpner for at det meste er uavklart.

Avklaringene må nødvendigvis komme og de fleste vil komme i forbindelse med budsjettprosessene. De som har den sterkeste kontrollen på de prosessene er finansministeren og statsministeren, men vi kan forvente heftige drakamper mellom partiene. Det er nemlig ikke så enkelt å forene redusert eiendomsskatt, redusert skatt på arbeidende kapital, utvidet aksjespareordning, skattefradrag for bompenger og andre svekkelser av statens inntekter med satsing på veibygging, øke barnetrygden, bostøtte til barnefamilier, likeverdsreform, fremme privatpersoners investeringer i oppstartsvirksomhet, herunder økt skattefradrag, pensjon fra første krone og mange andre av regjeringsplattformens velkomne målsetninger som vil kreve finansiering.

Med en flertallsregjering flyttes makten fra stortinget til regjeringen, embetverkets makt økes, påvirkningsmulighetene reduseres, regjeringspartiene disiplineres og opposisjonen marginaliseres.

Kristelig Folkeparti synes å ha fått en slags vetorett når det gjelder eventuelle nye reguleringer på bioteknologifeltet. Når det gjelder de andre sakene, så er det vanskelig å lese ut i fra regjeringsplattformen hvordan og hva som vil prioriteres. Avklaring får vi med statsbudsjettet høsten 2019 og høsten 2020.

Jens Petter Gitlesen

20 januar 2019

  • 2025-11-15

Wzmacniacze w antenach cyfrowej telewizji naziemnej

Kiedy odbiorcy pytają mnie, czy wzmacniacz w instalacji DVB-T2 to obowiązkowy element, zawsze odpowiadam wprost: wzmacniacz nie jest magicznym lekarstwem na każdy problem z odbiorem, tylko narzędziem, które trzeba dobrać do warunków terenowych, długości przewodów oraz liczby gniazd w domu, inaczej potrafi bardziej zaszkodzić niż pomóc. Przy dobrze zaplanowanej antenie kierunkowej, poprawnym ustawieniu na nadajnik i rozsądnie poprowadzonym kablu często okazuje się, że lepszy efekt daje solidny symetryzator i porządny przewód koncentryczny niż zbyt mocny wzmacniacz wciśnięty w puszkę antenową tylko dlatego, że tak było w zestawie.

Jak działa wzmacniacz w instalacji DVB-T2

Żeby zrozumieć sens stosowania wzmacniaczy, trzeba na spokojnie spojrzeć na drogę sygnału: od masztu nadawczego, przez antenę, kabel, rozgałęźniki aż do tunera w telewizorze lub dekoderze. Antena odbiera sygnał o określonym poziomie i jakości, a wzmacniacz ma za zadanie wzmocnić napięcie sygnału radiowego, tak aby na końcu instalacji, przy gnieździe ściennym lub bezpośrednio w odbiorniku, poziom był nadal wystarczający do stabilnego odbioru multipleksów DVB-T2.

W praktyce chodzi nie tylko o sam poziom sygnału wyrażony w dBµV, lecz także o parametry jakości, takie jak MER (ang. Modulation Error Ratio), który opisuje, jak daleko jesteśmy od granicy błędnej demodulacji. Dla modulacji 256-QAM stosowanej w DVB-T2 przyjmuje się, że do poprawnego odbioru potrzebne jest minimum około 29 dB, natomiast dla spokojnego działania instalacji warto, aby MER utrzymywał się wyraźnie powyżej 32 dB. Wzmacniacz nie stworzy dobrej jakości z sygnału uszkodzonego zakłóceniami, ale może pomóc utrzymać tę jakość na długim kablu oraz przy rozdziale na kilka odbiorników.

Kiedy wzmacniacz w antenie DVB-T2 nie ma sensu

Najczęstszy błąd, który widzę u odbiorców w blokach i domach jednorodzinnych, to montowanie anteny aktywnej ze wzmacniaczem w sytuacji, gdy nadajnik znajduje się bardzo blisko i sygnał dociera z dużą rezerwą. Jeżeli ktoś mieszka w rejonie mocno pokrytym z nadajników, ma krótki kabel, jedno gniazdo i antenę klasycznej konstrukcji kierunkowej UHF, często najlepszym rozwiązaniem jest zwykły symetryzator zamiast przedwzmacniacza. Przesterowany sygnał potrafi doprowadzić tuner do skrajności: wskaźnik poziomu pokazuje wysoki procent, a jakość spada, obraz przycina, pojawiają się błędy lub całkowity brak odbioru kanałów.

W praktyce szczególnie widać to w okolicach, gdzie odbiorcy mają bezpośredni widok na nadajnik, a do tego używają anten z wbudowanym silnym przedwzmacniaczem zasilanym z zasilacza 12 V. Gdy w takiej instalacji wymienimy płytkę wzmacniacza na prosty symetryzator, nagle okazuje się, że wszystkie multipleksy DVB-T2 działają stabilnie, a wskaźnik jakości w odbiorniku rośnie. Wzmacniacz w antenie naziemnej ma sens dopiero wtedy, kiedy sygnał dociera słabszy lub trzeba go przesłać przez długi przewód oraz rozdzielić na kilka pokoi.

Kiedy wzmacniacz naprawdę pomaga

Wzmacniacz staje się rozsądnym rozwiązaniem, gdy dom znajduje się w pewnej odległości od nadajnika, a na trasie między anteną a nadajnikiem pojawiają się przeszkody terenowe, zabudowa albo konieczność zastosowania długiego odcinka kabla. Przy instalacjach w domach jednorodzinnych i małych budynkach na obrzeżach aglomeracji, gdzie długość przewodu potrafi przekroczyć kilkadziesiąt metrów, a sygnał ma być rozdzielony na kilka gniazd, zastosowanie przedwzmacniacza w puszce antenowej oraz dodatkowego wzmacniacza budynkowego bywa wręcz wymagane.

Dobrym przykładem są instalacje, w których stosuje się naziemne anteny kierunkowe UHF z możliwością montażu płytki wzmacniającej w puszce, a na dole w domu umieszcza się wzmacniacz masztowy lub budynkowy z regulacją wzmocnienia. Tego typu urządzenia pozwalają zrekompensować tłumienie kabla, rozgałęźników oraz gniazd RTV, ale wymagają rozsądnego ustawienia poziomu, aby nie przesadzić. W praktyce monterzy często pracują z miernikiem, obserwując zarówno poziom sygnału, jak i MER, tak aby na każdym wyjściu mieć odpowiedni zapas w stosunku do wymaganych wartości.

Rodzaje wzmacniaczy spotykane w instalacjach DVB-T2

Żeby uporządkować temat, warto rozróżnić kilka głównych grup urządzeń wzmacniających stosowanych przy odbiorze telewizji naziemnej w standardzie DVB-T2. W codziennych instalacjach spotykam najczęściej trzy typy rozwiązań, z których każdy pełni trochę inną funkcję.

  • Przedwzmacniacze montowane w puszce antenowej, zasilane z zasilacza przez kabel koncentryczny, stosowane głównie przy słabszym sygnale na wejściu anteny.
  • Wzmacniacze masztowe, zwykle montowane w pobliżu anteny na zewnątrz, zapewniające wzmocnienie kilku pasm (np. UHF, VHF) z osobną regulacją oraz zasilaniem przez linię.
  • Wzmacniacze budynkowe lub domowe, instalowane najczęściej w pomieszczeniu technicznym, które oprócz wzmocnienia pozwalają zasilić przedwzmacniacz, a także wyrównać poziomy na wyjściach prowadzących do różnych pomieszczeń.

W praktyce każda z tych grup ma nieco inne zadanie: przedwzmacniacz ma „podnieść” sygnał tuż przy antenie zanim zostanie stłumiony przez kabel, natomiast wzmacniacz budynkowy ma głównie ułatwić podział sygnału na kilka punktów, tak aby w każdym pokoju odbiornik pracował w komfortowym dla niego zakresie poziomu sygnału.

Parametry wzmacniaczy, na które naprawdę warto patrzeć

Przeglądając specyfikacje, odbiorcy często skupiają się na jednym parametrze, czyli na wartości wzmocnienia w dB, co bywa mylące. Dużo ważniejsze okazuje się to, ile szumu dodaje sam wzmacniacz, jaką ma odporność na silne sygnały spoza pasma oraz czy oferuje regulację wzmocnienia. Zbyt wysoki poziom wzmocnienia przy jednocześnie dużym poziomie szumów własnych może zniszczyć jakościowy zapas, który jest potrzebny przy modulacji 256-QAM.

W praktyce przydatne są wzmacniacze, które posiadają możliwość płynnej regulacji wzmocnienia lub chociaż stopniowaną regulację przełącznikami, ponieważ pozwala to dopasować instalację do lokalnych warunków. Dobrą praktyką jest ustawianie wzmacniacza tak, aby poziom sygnału na najbliższym gnieździe nie „dobijał” do maksymalnego zakresu tunera, natomiast na najdalszym gnieździe nadal utrzymywał bezpieczny zapas w stosunku do progu odbioru.

Dlaczego sam wzmacniacz nie naprawi złej anteny lub słabego kabla

Warto wyraźnie powiedzieć: wzmacniacz nie zastąpi porządnej anteny i nie uratuje instalacji złożonej z przypadkowych elementów. Jeżeli antena ma zbyt mały zysk, jest źle ustawiona na nadajnik, znajduje się za przeszkodami lub została wykonana w sposób mało powtarzalny, to wzmacniacz tylko podbije razem z sygnałem wszystkie zakłócenia. Podobnie w przypadku przewodu: tani kabel o dużym tłumieniu oraz słabym ekranowaniu potrafi wprowadzić dodatkowe straty oraz podatność na zakłócenia od sieci komórkowych.

Z tego powodu monterzy antenowi często zaczynają od wymiany przewodu na kabel z pełnej miedzi z wysokim stopniem ekranowania, zanim w ogóle zaproponują montaż wzmacniacza. Dopiero gdy antena o sensownym zysku, solidny kabel i poprawnie zamontowane złącza F zapewnią przyzwoity poziom sygnału, można myśleć o wzmocnieniu, jeżeli odległość od nadajnika i rozmiar instalacji rzeczywiście tego wymagają.

Wzmacniacze a instalacje z wieloma odbiornikami

Znacznie częściej widzę sens stosowania wzmacniaczy w instalacjach, gdzie sygnał DVB-T2 ma trafić do kilku pomieszczeń. Rozdzielenie sygnału na trzy czy cztery gniazda wiąże się z koniecznością użycia rozgałęźników lub odgałęźników, a każdy z tych elementów wprowadza tłumienie. Przy dużej odległości od nadajnika oraz zastosowaniu dłuższych przewodów od masztu do rozdzielni, a następnie do poszczególnych pokoi, pojawia się realna potrzeba, aby w odpowiednim punkcie podnieść poziom sygnału.

W takich sytuacjach stosuje się najczęściej wzmacniacze domowe z kilkoma wyjściami, które umożliwiają jednoczesne zasilanie ewentualnego przedwzmacniacza w antenie. Instalatorzy anten zapewniają wtedy nie tylko montaż, ale i późniejsze wsparcie, ponieważ przy większej liczbie odbiorników szybciej wychodzą na jaw drobne błędy montażowe, takie jak zbyt mocno zaciśnięte złącze F, słabo dokręcony wtyk albo nieodpowiednio rozmieszczone rozgałęźniki.

Jak wzmacniacze wpływają na parametry jakości w DVB-T2

W telewizji naziemnej w standardzie DVB-T2 tunery pokazują zwykle poziom sygnału oraz jakość, którą można powiązać z parametrami takimi jak MER oraz BER. Minimalne wartości MER dla modulacji 256-QAM powinny wynosić około 29 dB, jednak w praktyce dla stabilnego odbioru w różnych warunkach atmosferycznych dąży się do utrzymania wartości sięgających 32 dB lub więcej. Wzmacniacz, który pracuje w swoim liniowym zakresie i ma niski poziom szumów, może pomóc utrzymać wysokie MER na końcach instalacji.

Sytuacja wygląda gorzej, gdy wzmacniacz zostanie dobrany niewłaściwie, pracuje na granicy swoich możliwości lub jest narażony na silne sygnały w paśmie i poza nim. Wtedy zamiast poprawy jakości dochodzi do zniekształceń i wzrostu szumu, co w tunerze objawia się jako spadek jakości, zanik kanałów po włączeniu drugiego telewizora albo okresowe przycinanie obrazu przy zmianach warunków propagacyjnych.

Rola monterów i instalatorów w doborze wzmacniacza

Z punktu widzenia odbiorcy największy problem polega na tym, że na opakowaniu wzmacniacza rzadko znajdzie się jasna informacja, jaki model będzie odpowiedni dla konkretnej lokalizacji. Dlatego w trudniejszych warunkach terenowych bardzo rozsądne jest skorzystanie z pomocy montera z doświadczeniem, który przyjedzie z miernikiem i sprawdzi realne parametry w miejscu montażu. Instalatorzy anten często oferują nie tylko samo ustawienie anteny i dobór wzmacniacza, lecz także wsparcie po zakończeniu montażu, co w praktyce oznacza korekty ustawień oraz szybkie zdiagnozowanie ewentualnych problemów po kilku dniach użytkowania.

Warto pamiętać, że monterzy dysponują sprzętem pomiarowym, który pokazuje dokładne wartości MER, BER oraz poziomu sygnału na poszczególnych kanałach, a nie tylko procentowe paski na ekranie telewizora. To ułatwia ocenę, czy dany wzmacniacz ma sens w konkretnej instalacji i czy nie trzeba na przykład zastosować wersji o mniejszym wzmocnieniu lub dołożyć tłumik regulowany pomiędzy wzmacniaczem a rozgałęźnikiem.

Jak wzmacniacze w DVB-T2 wypadają w porównaniu z telewizją satelitarną

Porównując role wzmacniaczy w instalacjach DVB-T2 oraz w telewizji satelitarnej DVB-S2, łatwo zauważyć, że w systemach satelitarnych za wzmocnienie odpowiada głównie konwerter LNB zamontowany przy czaszy. W instalacjach satelitarnych kluczowe są wartości MER na poziomie minimalnym około 12 dB oraz typowym 15 dB lub więcej, co zapewnia pewien zapas na zmiany pogodowe. W DVB-T2 wymagania co do MER są bardziej wyśrubowane ze względu na wyższą modulację, dlatego jakość wzmacniacza ma jeszcze większe znaczenie, szczególnie w gęstej zabudowie.

W praktyce mieszkając na przykład w okolicach Warszawy, odbiorca może łączyć w jednym domu instalację satelitarną na satelitę wykorzystywaną przez dostawców takich jak Polsat Box czy Canal+ oraz instalację DVB-T2. W takim zestawie naziemny wzmacniacz antenowy służy głównie do utrzymania stabilnego odbioru multipleksów naziemnych we wszystkich pomieszczeniach, podczas gdy sygnał satelitarny opiera się bardziej na geometrii ustawienia czaszy, jakości konwertera oraz dekodera 4K.

Znaczenie poprawnego montażu i elementów towarzyszących

Nawet najlepiej dobrany wzmacniacz w antenie DVB-T2 nie spełni swojej roli, jeśli reszta instalacji zostanie wykonana niedbale. Bardzo często problemy z odbiorem biorą się z drobiazgów: słabo zaciśnięte złącza F, niedokręcone wtyki, uszkodzona izolacja przewodu przy wejściu do puszki antenowej, albo rozgałęźnik o zbyt dużym tłumieniu wstawiony „po drodze”. W takich układach wzmacniacz zaczyna kompensować błędy, ale jednocześnie wzmacnia wszystkie niedoskonałości, co widać w postaci zmiennej jakości sygnału.

Z tego powodu dobrą praktyką jest traktowanie wzmacniacza jako ostatniego elementu układanki: najpierw porządna antena ustawiona możliwie precyzyjnie, później solidny przewód z pełnej miedzi i szczelnie zamontowane złącza, a dopiero na końcu decyzja, czy rzeczywiście potrzebne jest wzmacnianie sygnału. Jeżeli na mierniku w pobliżu anteny widać dobre parametry, a problemy pojawiają się dopiero na końcach instalacji, wtedy sens ma wzmacniacz domowy lub masztowy, odpowiednio dobrany do liczby odbiorników.

Jak w praktyce podjąć decyzję o zastosowaniu wzmacniacza

Podsumowując w praktycznym ujęciu, sens stosowania wzmacniaczy w antenach telewizyjnych DVB-T2 sprowadza się do kilku prostych pytań, które warto zadać przed zakupem. Po pierwsze: jaka jest odległość od najbliższego nadajnika i czy teren pomiędzy jest raczej płaski, czy pofalowany oraz zabudowany. Po drugie: jak długa będzie trasa przewodu od anteny do gniazd i ile gniazd ma być zasilanych z jednej instalacji.

  • Jeżeli nadajnik jest blisko, wystarcza jedna antena z symetryzatorem i krótki kabel do pojedynczego odbiornika.
  • Jeżeli sygnał jest na granicy możliwości odbioru, a kabel jest długi, przedwzmacniacz w puszce antenowej może pomóc utrzymać odpowiedni poziom na dole instalacji.
  • Jeżeli trzeba rozdzielić sygnał na kilka gniazd, przydaje się wzmacniacz budynkowy lub masztowy z regulacją oraz wyjściami o odpowiednich parametrach.

W razie wątpliwości zdecydowanie warto wezwać instalatora, który dysponuje przyrządem pomiarowym i potrafi na podstawie wykresów poziomów oraz wartości MER doradzić, czy w konkretnej lokalizacji wzmacniacz ma sens, jaki jego typ wybrać oraz jak ustawić wzmocnienie, aby wykorzystać potencjał standardu DVB-T2, zamiast walczyć z niepotrzebnie przesterowanym sygnałem.

Rodzaj instalacjiSytuacja terenowaRozwiązanie dotyczące wzmacniacza
Pojedynczy odbiornik, krótki kabelBlisko nadajnika, brak dużych przeszkódNajczęściej wystarcza antena z symetryzatorem, wzmacniacz zazwyczaj zbędny
Dom jednorodzinny z kilkoma gniazdamiŚrednia odległość od nadajnika, kilka rozgałęzieńWarto rozważyć przedwzmacniacz i wzmacniacz budynkowy z regulacją
Instalacja z długim kablemTeren z przeszkodami, dalej od nadajnikaPrzedwzmacniacz w puszce plus wzmacniacz masztowy lub domowy dobrany na podstawie pomiarów

Dlaczego warto podejść do wzmacniacza z chłodną głową

Ostatecznie sens stosowania wzmacniaczy w antenach telewizyjnych DVB-T2 sprowadza się do rozsądnego bilansu między zyskiem anteny, tłumieniem kabli, liczbą odbiorników oraz wymaganiami standardu w zakresie parametrów jakości. Wzmacniacz ma prawo być w instalacji ważnym elementem, jeżeli zostanie dobrany po analizie rzeczywistych warunków, a nie tylko dlatego, że producent dołączył go do pudełka z anteną. Dobrze zamontowana antena, solidny kabel i przemyślana topologia instalacji z wzmacniaczem w odpowiednim miejscu potrafią zapewnić stabilny odbiór DVB-T2 bez codziennej walki z zanikającym obrazem i nerwową zmianą ustawienia anteny na dachu.

Serwis, montaż, naprawa anten satelitarnych i telewizyjnych DVB-T2, Warszawa, województwo mazowieckie, PL, naics:238290 (antenna, household-type, installation)