Stortingsrepresentant Tore Hagebakken (Ap)

Vi trenger et ordføreropprør!

Stortingsrepresentant Tore Hagebakken (Ap) maner til et ordføreropprør for å sikre at kommunene har økonomisk rom til å yte lovfestede tjenester på en god og forsvarlig måte.

NFUs ærespris ble i 2016 tildelt stortingsrepresentant Tore Hagebakken (Ap) som i 2011 var saksordfører og loste i havn en enstemmig innstilling som konstaterte at levekårene til mennesker med utviklingshemming gikk i motsatt retning av målsetningene. Stortingsrepresentanten fra Gjøvik har siden den gang vært blant de fremste på Stortinget til å fremme interessene til mennesker med utviklingshemming. Den 29. januar i år, stilte Tore Hagebakken følgende spørsmål til Eldre- og folkehelseminister Åse Michaelsen (Frp)

 
«Har regjeringen besvart spørsmålene som Helsetilsynet stilte i oppsummeringsrapporten «Det gjelder livet», og hvilke tiltak er iverksatt for å sikre et godt tjenestetilbud også til dem som er mest avhengig av bistand?»
 
Tore Hagebakken er temmelig klar på hva han synes om svaret fra statsråden:
 
- Jeg synes ikke det var noe svar. Svaret var langt, men innholdet var tynt. Ut over å vise til en veileder som er utarbeidet, så synes regjeringen ikke å ha gjort noe relevant. Helsetilsynet stilte blant annet spørsmål med om kommunene har forutsetninger for å gi gode tjenester. Statsråden besvarte ikke dette sentrale spørsmålet. Staten har fagorganer, slik som Helsetilsynet for å sikre at lover og politiske målsetninger følges opp på en god måte. Jeg synes det er alvorlig når departementets politiske ledelse ikke besvarer viktige spørsmål eller neglisjerer klare meldinger fra fagorganene. 
 
Mener du at kommunene har forutsetninger for å gi gode tjenester?
 
- Norge er blant de landene i verden som har best muligheter til å gi gode levekår til alle innbyggerne. Men skal kommunene kunne yte gode tjenester, så må de også gis økonomisk rom for tjenestene. Individuelle tjenester koster. Det er billigere å gi kollektive tjenester. Kommunale helse- og omsorgstjenester utgjør omtrent en tredjedel av kommunenes utgifter. Regjeringen har eksempelvis gått til kontinuerlig angrep på ordningen for ressurskrevende tjenester, slik at kostnadene og presset på kommunene bare øker. Folk lever lenger og det blir stadig flere eldre. Stadig flere kommuner må omprioritere. Grupper blir satt opp mot hverandre. Når en må sette grupper opp mot hverandre som har lovfestede rettigheter, så har det gått for langt.
 
- Når bostøtten bygges ned, så fører ikke det til lavere husleier, men det fører til økte kommunale sosialutgifter. Når ytelsene fra NAV strammes inn, så fører det verken til at folk blir friskere eller at flere begynner å jobbe. De statlige innstrammingene i våre velferdsordninger som vi har opplevd under Høyreregjeringen, fører til økt kommunal sosialhjelp. Når spesialisthelsetjenesten ikke makter å utøve oppgavene sine, så fører det til økte kostnader for kommunehelsetjenesten. I Arbeiderpartiets alternative budsjett for 2019; foreslo vi 3,5 milliarder kroner mer til kommunene og 1,65 milliarder mer til spesialisthelsetjenesten. For kommunene i Innlandet, dvs. Oppland og Hedmark, og Sykehuset Innlandet ville dette utgjort til sammen over 350 millioner kroner mer bare dette året.
 
Rapporten fra det nasjonale tilsynet med tjenester for mennesker med utviklingshemming fra 2016 finner også lovbrudd i kommuner med god økonomi. Økonomi kan neppe være den eneste årsaken til den bedrøvelige situasjonen?
 
- Kommuneøkonomien er vanskelig for svært mange kommuner og da må det omprioriteres. Men Høyreregjeringen synes også å ha styringsvegring. I 2011 var det en enstemmig Helse- og omsorgskomite som etterlyste en sterkere statlig styring for å sikre at målsetningene i politikken overfor mennesker med utviklingshemming ble etterlevd. Samtlige partier var enige om at det måtte bli slutt på oppbyggingen av store institusjonslignende bofellesskap. Det ble vist til Husbankens retningslinjer fra 1990-tallet som fungerte bra. Regjeringen kan når som helst børste støvet av disse retningslinjene og bruke Husbanken som det virkemiddelet Husbanken var ment å være. En samlet Helse- og omsorgskomite påpekte de samme problemene med medisineringspraksisen som også ble omtalt i rapporten fra det nasjonale tilsynet i 2016. På dette feltet kan regjeringen benytte Helsedirektoratet og Helsetilsynet til å utarbeide gode virkemidler. Partiene på Stortinget er stort sett omforent om målsetningene i politikken overfor mennesker med utviklingshemming. Skal vi nå disse målsetningene, må regjeringen prioritere feltet, gi kommunene forutsetninger for å gi gode tjenester og regjeringen må være villig til å bruke sterke nok virkemidler. Til nå er det vanskelig å se at regjeringen har gjort noe som helst for å innfri målsetningene i politikken overfor mennesker med utviklingshemming.
 
Hva mener du må gjøres?
 
- Nå har Høyreregjeringen hatt seks år på seg, uten at noe er gjort. Før jeg kom på Stortinget i 2005, var jeg ordfører i Gjøvik og startet et ordføreropprør. Verken kommunepolitikere eller ordførere ønsker å ramme mennesker med utviklingshemming. Men de kommunale rammene for å drive en god helse- og omsorgspolitikk blir stadig strammere. Når flertallsregjeringen ikke gir kommunene bevilgningene som må til for å gi innbyggerne tjenestene de fortjener, så bør landets ordførere samle seg i et nytt ordføreropprør.

 

Jens Petter Gitlesen

15 mars 2019

  • 2025-11-17

Wymiana kart abonenckich u operatorów satelitarnych

Siedzisz wygodnie w fotelu, sięgasz po pilot, a tu niespodzianka – ulubiony kanał sportowy, na którym zawsze oglądałeś ligowe boje, pokazuje jedynie czarny ekran. Nie towarzyszy temu żaden dramatyczny komunikat, po prostu cisza i pustka. Jeśli jesteś posiadaczem karty Cameleon, to prawdopodobnie właśnie doświadczyłeś na własnej skórze skutków technologicznej rewolucji, która odciska piętno na całym środowisku miłośników niezależnego sprzętu satelitarnego. Operator Canal+ w sposób systematyczny i nieodwołalny wyłącza starszy system kodowania, zmuszając abonentów do migracji na nowsze rozwiązania. W tym obszernym artykule, krok po kroku, wyjaśniam co się dokładnie dzieje, dlaczego nie ma już powrotu do starych metod i jakie są Twoje realne, technicznie uzasadnione opcje na zachowanie dostępu do pełnej oferty programowej, szczególnie tej najcenniejszej – transmisji piłkarskich Ligi Mistrzów i Ligi Angielskiej.

Geneza problemu: Dlaczego moja karta przestała działać ?

Sprawa jest fundamentalna i dotyczy samego sedna sposobu zabezpieczania sygnału telewizyjnego przed nieautoryzowanym dostępem. Twoja karta Cameleon, przez lata ceniona za swoją uniwersalność i niezależność, operuje w starym, uważanym dziś za przestarzały, systemie kodowania. Tymczasem Canal+, podobnie jak inni główni gracze na rynku, od dłuższego czasu konsekwentnie przechodzi na nowocześniejsze, bardziej restrykcyjne metody szyfrowania. Mowa tu przede wszystkim o systemie Nagravision, który w swojej obecnej iteracji wymaga ścisłego parowania karty z konkretnym, dedykowanym dekoderem. Proces tej migracji nie jest niczym nowym, ale w ostatnich miesiącach nabrał wyraźnego przyspieszenia, obejmując swoim zasięgiem właśnie te kluczowe kanały sportowe, takie jak Canal+ Sport Extra. Decyzja ta podyktowana jest z jednej strony względami bezpieczeństwa – nowe systemy są po prostu znacznie trudniejsze do złamania – a z drugiej strony racjami biznesowymi, pozwalającymi operatorowi na pełniejszą kontrolę nad dystrybucją swoich usług i oferowaniem zintegrowanych rozwiązań. Dla Ciebie, jako użytkownika Cameleona, oznacza to niestety, że Twój dotychczasowy, sprawdzony sposób odbioru staje się technologicznym reliktem. Sygnał jest nadal wysyłany z satelity, ale Twoja karta i dekoder nie są już w stanie go poprawnie rozszyfrować. To nie jest chwilowa awaria ani usterka po Twojej stronie, to celowe i zaplanowane działanie operatora, które finalnie skutkuje wyświetlaniem czarnego ekranu lub suchego komunikatu o błędzie autorizacji na dotkniętych kanałach.

Czym jest parowanie i dlaczego stanowi technologiczną barierę dla Cameleona ?

Aby w pełni zrozumieć sytuację, trzeba cofnąć się do podstaw. Stare karty, takie jak Cameleon, działały na zasadzie „wsadź i oglądaj”. Były one zaprojektowane do współpracy z wieloma różnymi dekoderami za pośrednictwem uniwersalnego modułu CI+. Nie istniało ścisłe, nierozerwalne powiązanie między kartą a urządzeniem. Nowy system, często określany w branży jako Nagra MA (Merlin), wprowadza właśnie to ścisłe, unikalne i wzajemne powiązanie pomiędzy konkretną, fizyczną kartą a konkretnym, również fizycznym dekoderem. Proces tego parowania odbywa się po stronie operatora, w jego systemach aktywacyjnych, w momencie uruchamiania usługi dla danego abonenta. Oznacza to, że nawet jeśli fizycznie umieścisz nową, sparowaną kartę w starym, niesparowanym dekoderze, system jej nie rozpozna i nie zezwoli na odbiór zaszyfrowanych kanałów. To właśnie ta technologiczna bariera jest głównym i nieusuwalnym powodem, dla którego Twoja dotychczasowa konfiguracja przestaje funkcjonować. Operator, dążąc do ujednolicenia, zabezpieczenia i skomercjalizowania swojej platformy, po prostu odcina możliwość korzystania z rozwiązań niezależnych, oferując w zamian zazwyczaj promocyjne warunki migracji na swój oficjalny, w pełni kompatybilny sprzęt.

Mapa dróg: Twoje możliwości działania w nowej rzeczywistości

Stojąc przed faktem dokonanym, który ma charakter technologiczny i biznesowy, musisz podjąć decyzję o dalszym postępowaniu. Masz do wyboru kilka opcji, z których każda wiąże się z określonymi kosztami, korzyściami i kompromisami. Poniżej przedstawiam szczegółowy opis najpopularniejszych i najbardziej realistycznych opcji, abyś mógł podjąć w pełni świadomą decyzję, opartą na rzetelnej wiedzy.

Opcja 1: Przejście na oficjalny dekoder operatora – rozwiązanie najprostsze

Jest to rozwiązanie najprostsze, najbardziej bezproblemowe i w pełni kompatybilne, które rekomenduje sam operator, często proponując abonentom dotkniętym zmianami atrakcyjne oferty przejściowe. Canal+ dysponuje obecnie nowoczesną gamą dekoderów 4K, które nie tylko zapewniają dostęp do wszystkich kanałów, w tym tych najnowszych, kodowanych w systemie Nagra MA, ale także otwierają drzwi do świata treści strumieniowych i zaawansowanych funkcji.

  • Ultrabox+ 4K: To flagowy dekoder Canal+. Oferuje on możliwość nagrywania treści na wewnętrzny dysk twardy, funkcję cofania transmisji na żywo (live TV) oraz dostęp do bogatego ekosystemu aplikacji streamingowych takich jak Netflix, YouTube, Disney+ czy Player. Obsługuje formaty HDR, gwarantując obraz najwyższej jakości.
  • Dualbox+ 4K: To urządzenie zaprojektowane z myślą o gospodarstwach domowych z wieloma telewizorami. Pozwala na jednoczesny, niezależny odbiór telewizji satelitarnej na dwóch odbiornikach, co eliminuje potrzebę zakupu i instalacji dodatkowych dekoderów.

Zalety tego rozwiązania są oczywiste: pełna kompatybilność, gwarancja wsparcia technicznego, dostęp do najwyższej jakości obrazu 4K HDR oraz wygoda użytkowania w ramach zintegrowanego interfejsu. Główną wadą jest natomiast utrata niezależności sprzętowej i konieczność zawarcia lub odnowienia umowy abonamentowej z operatorem. Warto dodać, że doświadczeni, rekomendowani monterzy Polsat oferują kompleksową pomoc techniczną przy podłączaniu i konfiguracji nowych dekoderów, co może zaoszczędzić Ci czasu i potencjalnych problemów związanych z samodzielną instalacją.

Opcja 2: Wykorzystanie modułu CAM CI+ w nowoczesnym telewizorze

Dla osób, które nie chcą zaśmiecać przestrzeni pod telewizorem dodatkowym urządzeniem, a posiadają nowoczesny telewizor z wbudowanym tunerem DVB-S2 i gniazdem CI+, istnieje teoretyczna alternatywa w postaci oficjalnego modułu CAM ECP od Canal+. Rozwiązanie to pozwala wpiąć kartę operatora bezpośrednio w telewizor, omijając całkowicie potrzebę posiadania zewnętrznego dekodera. Niestety, ta pozornie elegancka ścieżka również podlega omówionym wcześniej fundamentalnym ograniczeniom. Nowy moduł CAM ECP oraz karta muszą być ze sobą sparowane, a sama karta musi być aktywna w systemie operatora. Co niezwykle ważne, nie wszystkie telewizory są kompatybilne z modułami Canal+, dlatego przed podjęciem decyzji o tym kierunku działania należy bezwzględnie sprawdzić oficjalną listę obsługiwanych modeli na stronie operatora. W praktyce, dla posiadaczy starych kart Cameleon, ta opcja również wymaga wymiany karty na nową, sparowaną już z konkretnym modułem CAM, co w efekcie czyni ją wariantem Opcji 1, tyle że bez oddzielnego pudełka.

Opcja 3: Rozważenie oferty konkurencji lub przejście w stronę telewizji strumieniowej

Technologiczna zmiana wymuszona przez Canal+ może być również dobrym, choć wymagającym więcej wysiłku, momentem, aby rozejrzeć się za konkurencyjnymi ofertami dostępnymi na polskim rynku. Działa tu między innymi Polsat Box, który również oferuje bogatą ofertę sportową i nowoczesne dekodery, takie jak Polsat Box 4K, Polsat Box 4K Lite czy Soundbox 4K. Ponadto, dynamicznie i nieprzerwanie rozwija się segment telewizji OTT (Over-The-Top), działającej wyłącznie przez internet, bez potrzeby używania anteny satelitarnej. Przykładami są Canal+ BOX+ (dla klientów Canal+) czy Evobox Stream (dla klientów Polsat Box). Rozwiązania te nie wymagają anteny satelitarnej, a jedynie stabilnego, szerokopasmowego łącza internetowego. Ich główne zalety to duża elastyczność, często brak umów długoterminowych i dostęp na wielu urządzeniach, nie tylko na telewizorze. Główną wadą bywa nieco mniejsza stabilność i niezawodność obrazu w porównaniu do tradycyjnej satelity, szczególnie podczas szczytowego obciążenia sieci w trakcie transmitowania na żywo bardzo widowiskowych sportowych wydarzeń w jakości 4K, które wymagają bardzo wysokiej i stabilnej przepustowości łącza.

Anatomia instalacji satelitarnej: co tak naprawdę jest potrzebne do odbioru ?

Niezależnie od ostatecznie wybranej ścieżki postępowania, kluczowe jest zrozumienie, z jakich elementów składał się Twój dotychczasowy system i co ewentualnie może wymagać modernizacji lub wymiany. Pełny, funkcjonalny system satelitarny to nie tylko dekoder i karta, to zestaw kilku kluczowych, współpracujących ze sobą komponentów.

  • Antena satelitarna (talerz): Jej rozmiar i jakość wykonania mają fundamentalne znaczenie dla siły odbieranego sygnału. W typowych warunkach na terenie Mazowsza, do poprawnego odbioru z satelity Hot Bird 13°E, z której nadaje Canal+, w zupełności wystarczająca jest solidna antena offsetowa o średnicy 80-90 cm. Popularnym i cenionym producentem jest na przykład Corab, oferujący modele o dobrych parametrach mechanicznych i odporności na warunki atmosferyczne. Warto od razu zainwestować w stabilny, pionowo ustawiony maszt i solidne, nierdzewne uchwyty, aby raz na zawsze uniknąć problemów z przesunięciem się anteny pod wpływem silnych wiatrów lub opadów śniegu.
  • Konwerter (LNB): To urządzenie montowane w ognisku anteny, często nazywane jej sercem. Jego podstawowym zadaniem jest przekształcenie sygnału o wysokiej częstotliwości, odbieranego z satelity, na sygnał o niższej częstotliwości, który może być przesłany standardowym kablem koncentrycznym do dekodera. W zależności od indywidualnych potrzeb stosuje się konwertery Single (dla jednego odbiornika), Twin (dla dwóch niezależnych odbiorników) lub Quad (dla czterech odbiorników). Jeśli planujesz podłączyć kilka telewizorów w domu, koniecznie od razu wybierz LNB z odpowiednią liczbą wyjść.
  • Kabel koncentryczny i złącza: Jakość okablowania jest niestety często pomijana lub bagatelizowana, a ma ona ogromny wpływ na końcową stabilność i jakość sygnału docierającego do dekodera. Należy bezwzględnie używać kabla o dobrej przesłonie, najlepiej z pełnej miedzi, wyposażonego w wysokiej jakości, precyzyjnie założone złącza F. Tanie, aluminiowe kable lub źle dociśnięte, tandetne wtyki mogą powodować znaczne straty sygnału, pogorszenie parametru MER i szereg problemów z odbiorem, szczególnie w przypadku długich, wielometrowych tras kablowych.
  • Dekoder lub telewizor z tunerem DVB-S2: To końcowe urządzenie w łańcuchu, które odbiera sygnał z kabla, deszyfruje go za pomocą karty i finalnie wyświetla obraz na ekranie. Jak już wiemy, w kontekście nowej oferty Canal+, musi to być urządzenie sparowane z kartą, co wyklucza użycie starszych, niesparowanych odbiorników z kartą Cameleon.

Należy zawsze pamiętać, że rekomendowani instalatorzy zapewniają wsparcie nie tylko podczas samego montażu, ale także po jego zakończeniu. Mogą oni profesjonalnie ocenić stan Twojej obecnej instalacji antenowej, doradzając ewentualne modernizacje lub wymiany komponentów, które w realny sposób poprawią jakość i stabilność odbioru na lata.

Parametry techniczne i jakość sygnału – na co naprawdę zwracać uwagę ?

Aby mieć absolutną pewność stabilnego i nieprzerywanego odbioru, szczególnie podczas kluczowych momentów ważnych meczów, warto zrozumieć i nauczyć się interpretować podstawowe parametry sygnału, dostępne w menu większości nowoczesnych dekoderów. W telewizji satelitarnej kluczowe są dwa podstawowe wskaźniki: surowa siła sygnału (Signal Strength) i jego jakość (Signal Quality), często wyrażana jako MER (Modulation Error Ratio).

ParametrZnaczenieWartość minimalna (DVB-S2)Wartość zalecana dla stabilności
MER (Modulation Error Ratio)Mierzy czystość i integralność sygnału. Im wyższa wartość, tym sygnał jest czystszy i mniej podatny na zakłócenia.12 dB15 dB lub więcej
Siła sygnału (Level)Określa moc sygnału docierającego do dekodera. Zależy od wielu czynników, w tym od rozmiaru anteny.Zależna od urządzenia, zazwyczaj powyżej 60%Powyżej 80%

Wartości te można w prosty sposób odczytać w menu ustawień satelitarnych Twojego odbiornika lub dekodera. Jeśli parametr MER spada consistently poniżej 12 dB, obraz może się zacinać, pojawiać się w postaci tzw. kostek, lub całkowicie zaniknąć. Na finalną jakość sygnału wpływają takie czynniki jak: precyzyjne ustawienie anteny (azymut i elewacja), jakość wszystkich komponentów instalacji (antena, LNB, kable, złącza), aktualne warunki atmosferyczne (gęste chmury burzowe, ulewa, gęsty śnieg) oraz ewentualne przeszkody terenowe (rosnące drzewa, nowe budynki). Dla orientacyjnego ustawienia anteny na obszarze Warszawy i okolic należy kierować się azymutem około 190 stopni i elewacją około 30 stopni, ale są to wartości wyłącznie przybliżone, a precyzyjne, optymalne ustawienie zawsze wymaga użycia specjalistycznego miernika lub trybu pomiaru w dekoderze, najlepiej przy asyście drugiej osoby obserwującej na żywo zmiany parametrów na ekranie telewizora.

Podsumowanie i realne kolejne kroki

Zmiana systemu kodowania przez Canal+ i stopniowe, acz nieubłagane wycofywanie wsparcia dla kart Cameleon to ostateczny, symboliczny rozdział pewnej ery w historii polskiej telewizji satelitarnej. Choć dla wielu entuzjastów i purystów sprzętowych jest to niepowetowana strata i koniec pewnej filozofii odbioru, postęp technologiczny oraz biznesowe realia rynku są nieubłagane. Nowe systemy oferują użytkownikom końcowym lepsze bezpieczeństwo, znacznie wyższą jakość obrazu i dźwięku oraz zintegrowane usługi typu VOD, choć odbywa się to niestety kosztem dawnej swobody wyboru sprzętu. Twoje dalsze, racjonalne działania powinny więc polegać na spokojnym zapoznaniu się z aktualnymi ofertami promocyjnymi operatora, skrupulatnym rozważeniu opcji z modułem CAM, dokładnemu przeanalizowaniu oferty konkurencji lub platform streamingowych. Niezależnie od ostatecznie wybranej drogi, kluczowa jest obiektywna ocena stanu technicznego Twojej obecnej instalacji antenowej, gdyż nawet najnowocześniejszy i najdroższy dekoder nie będzie w stanie działać poprawnie ze słabym, niestabilnym lub zakłócanym sygnałem. W razie jakichkolwiek wątpliwości technicznych zawsze warto zasięgnąć opinii profesjonalnego instalatora, który pomoże dobrać, skonfigurować i optymalnie ustawić cały system, zapewniając bezproblemowy i satysfakcjonujący odbiór ulubionych programów i transmisji sportowych na najbliższe lata.

Serwis, montaż, naprawa anten satelitarnych i telewizyjnych DVB-T2, Rekomendowani instalatorzy Canal+ oraz Polsat Box, Warszawa, województwo mazowieckie, PL, naics:238290 (antenna, household-type, installation)