Faksimile fra Fontene

Tvangslovutvalgets forslag medfører mindre rettsikkerhet og mer diskriminering

Tvangslovutvalgets leder, professor Bjørn Henning Østenstad argumenterer for utvalgets forslag til ny tvangslov går i retning av konvensjonen om funksjonshemmedes rettigheter (CRPD) og et bidrag til styrking av utviklingshemmedes rettsikkerhet. Jeg vil hevde det motsatte og at lovforslaget heller ikke løser noen av de vesentlige problemene med dagens tvangslovverk.

Tvangslovutvalgets leder, professor Bjørn Henning Østenstad argumenterer for utvalgets forslag til ny tvangslov i Fontene den 26. juni i år. Han hevder at utvalgets forslag er i retning av konvensjonen om funksjonshemmedes rettigheter (CRPD) og et bidrag til styrking av utviklingshemmedes rettsikkerhet. Jeg vil hevde det motsatte. Utvalgslederen beklager seg også over negative kommentarer på Internett.

Utvalgslederen bør ha en toleranse som minst er på nivå med president Trump

I følge Østenstad skal utvalgets forslag på sosiale medier blitt møtt med kommentarer om «Holdninger fra nazitiden» og utsagn om at det kan bli nødvendig «å rømme landet». Nazi-beskyldninger har jeg ikke sett, men en trelinjers i kommentar om å rømme landet, kan en finne på NFUs facebooksider. Selv om Tvangslovutvalget verken har søkt informasjon eller innsyn i spesielt tvilsomme tvangssaker om mennesker med utviklingshemming, så bør en være klar over at mange kan ha gode grunner til å oppfatte situasjonen som umenneskelig. Selv om en skulle mene at kommentarer er usaklig, så er det heller ingen grunn til å sensurere kommentaren. Når Trump godtar et hav av usaklige kommentarer til sine Twittermeldinger, så bør utvalgslederen godta langt mindre krenkende kommentarer.

Kan hende utvalgslederen heller bør svare på kommentarene som han misliker enn å beklage seg over dem i debattinnlegg?

Norsk boligpolitikk skal ikke utformes i tvangslovverket

Tvangsbegrensningslovens kapittel 7 heter: Rettighetsbegrensende tiltak og tvang i institusjon eller bolig av hensyn til fellesskapsinteresser. Kapittelet gir kommunen myndighet til å innføre restriksjoner overfor boliger hvor det ytes «heldøgns helse- og omsorgstjenester».

Tvangslovutvalget avgenset seg fra å se på nærliggende tvangslover som straffeloven og vergemålsloven. De mest krevende sakene ligger i disse krysningspunktene. Hvis det trengs klarere retningslinjer for boliger, så bør slike reguleringer bør fortrinnsvis komme i husleieloven eller andre deler av boligpolitikken, ikke i tvangslovgivningen.

Tvangslovutvalget svekker utviklingshemmedes rettsikkerhet

Lovforslaget åpner for å anvende antatt samtykke til tvang, dvs. at tiltak som i dag regnes som tvang, ikke skal regnes som tvang dersom en kan anta at personen ville ha samtykket til tiltaket dersom personen hadde vært samtykkekompetent. Det er villedende når svekket vern mot tvang markedsføres som økt selvbestemmelse eller som økt rettsikkerhet.

Om det er en bedring av situasjonen at det hjemles bruk av elektrosjokk, vil det nok også være ulike syn på.

Utvalgets flertall mener at listen for tvang ligger for lavt. I lovforslaget innføres derfor to former for tvang. Tiltak som personen motsetter seg og tiltak som personen ikke motsetter seg. Tiltak som en ikke motsetter seg, har svake rettsikkerhetsgarantier enn med dagens lovverk.

Det er pussig når professor Østenstad fremstiller det som et fremskritt at tvangslovverket kun skal gjelde dem med manglende samtykkekompetanse. Erfaringene fra vergemålsfeltet med samtykkekompetanse, forteller om en skjønsmessig sump hvor rettsikkerheten kan være fraværende.

Nylig publiserte Dagsavisen noen historier om «Karl» som er tungt medisinert, under tvangsvedtak og frivillig vergemål, men fratatt samtykkekompetansen i spørsmål om vergemål, personlige- og økonomiske forhold, inngåelse av juridisk bindende kontrakter eller til å vurdere valg av bosted. Når «Karl» sier til tjenesteyterne som utøver tvangstiltakene at han er fornøyd med situasjonen, så vektlegges det. Når han til pårørende og bekjente sier det motsatte, så fortolkes det som utslag av manglende samtykkekompetanse.

I Tvangslovutvalgets 813 siders innstilling, så har en også valt å ikke foreta en nærmere drøfting og presisering av begrepet samtykkekompetanse. Det er altså ytterst uklart hvem som kan underlegges tvang.

Tvangsbegrensningsnemnd og andre papirtigre

I lovforslaget etableres tvangsbegrensningsnemder, bestående av jurist, lege og en person som har vært under tvang. Nemndene skal utøve kontroll med tvangsutøvelsen, foreta klagebehandling og ha et klart mandat om å begrense tvangsbruken. En bør absolutt stille spørsmål med hva som er å vinne med å innføre en slik nemnd. Målsetningen om å begrense tvangsbruken finnes allerede i dagens lovverk. Det er vanskelig å se at den tilfører noe mer enn det som allerede ligger i fylkesmannskontroll, kontrollkomisjoner, fylkesnemdene og tilsyn i regi av Helsetilsynet. Noen særlige begrunnelser for at en slik nemnd skal fungere bedre enn dagens ordninger, kan en heller ikke finne i utredningen.

Bruken av antpsykotika vil, i det minste på papiret, underlegges strengere krav. En kan reservere seg mot slik behandling ved forhåndserklæringer, men det forutsetter at en er samtykkekompetent og tidligere har vært psykotisk. Få om noen med utviklingshemming vil oppfylle betingelsene for reservasjon. Da står en igjen med dagens krav som aldri har vært spesielt begrensende.

Teksten i lovforslaget inneholder flere restriksjoner på medikamentell behandling. Felles for dem, er at de neppe vil virke spesielt begrensende på bruken av antipsykotika, antidepressiva eller andre legemidler som brukes i håp om å regulere oppførselen til mennesker med utviklingshemming.

Tvangslovutvalgets forslag, inneholder en tilsynelatende innstramming i forhold til helse- og omsorgstjenestelovens kapittel 9. Mens dagens lovverk sier at tvang kan benyttes for å unngå vesentlig skade på seg selv eller andre, så er forslaget fra Tvangslovutvalget at tvang kan benyttes for å unngå vesentlig helseskade. Om en kan ha personskader som ikke kvalifiserer som helseskade, har jeg vanskelig for å se. Med tanke på helse- og omsorgstjenestelovens kapittel 9, så synes overgangen fra skade til helseskade å være rent språklig.

Tvangsbegrensningsloven ignorer CRPD

Jeg finner ikke spor av CRPD i forslaget til ny tvangslov. Riktig nok er omtale lovforslaget bare unntaksvis diagnoser, men CRPD sier lite om diagnoser. Derimot fastslår konvensjonen klart at funksjonsnedsettelse ikke er et argument for å frata folk rettslig handleevne (artikkel 12). Artikkel 14 slår fast at "nedsatt funksjonsevne ikke i noe tilfelle skal rettferdiggjøre frihetsberøvelse". Forslaget til ny tvangsbegrensningslov gjelder kun dem som mangler samtykkekompetanse, dvs. personer med permanent eller midlertidig nedsatt kognitivt funksjonsnivå. Når lovens utgangspunkt er i strid med CRPD og det heller ikke er noe i lovens innhold som bygger på CRPD, så er det vanskelig å forstå de som hevder at lovforslaget går i retning av CRPD.

Den 7. mai kom CRPD-komiteen med sine anbefalinger til Norge. Blant anbefalingene finner vi f.eks:

  • Ikke underkjenn, men bidra til å bygge opp samtykkekompetansen til mennesker med kognitive eller psykososiale funksjonsnedsettelser.
  • Fjern alle lover som tillater tvangsbehandling med bakgrunn i nedsatt funksjonsevne.
  • Avskaff tvangsmetoder som restriksjoner, isolasjon, segregering, ufrivillig behandling og andre inngripende metoder overfor personer med kognitive eller psykososiale funksjonshemminger.
  • Forby elektrosjokk og andre inngripende og ikkereversible tiltak som gis med tvang.
  • Etabler en deinstitusjonaliseringsplan.

Tvangsreduksjonsloven går i stikk motsatt retning av CRPD-komiteens anbefalinger.

Problemet med forslaget til ny lov, er at der er mer å betrakte som en sammenstilling av eksisterende lovverk enn et nytt lovverk. Lovforslaget drar med seg de samme grunnleggende problemene som en sliter med i eksisterende lovverk. Fra mitt ståsted, er det vanskelig å se at utredningen verken tar opp eller løser noen av de alvorlige forholden knyttet til dagens tvangslovverk. Selv grunnleggende spørsmål om hvilken grad loven regulerer dagens praksisen eller praksisen regulerer lovens innhold, kan en ikke finne vurderinger av i noen av utredningens 813 sider.

Jens Petter Gitlesen

8 juli 2019

  • 2025-12-01

Instalacja anteny podczas złej pogody

Kiedy myślimy o montażu anteny satelitarnej, zwykle wyobrażamy sobie słoneczny, spokojny dzień. Jednak rzeczywistość bywa zupełnie inna. Jako osoba, która spędziła wiele godzin na dachach i elewacjach w deszczu, wietrze i śniegu, mogę powiedzieć, że prawdziwa próba umiejętności instalatora zaczyna się właśnie wtedy, gdy pogoda się psuje. Dziś chcę porozmawiać z Tobą o tym, jak bezpiecznie i skutecznie zamontować system satelitarny, gdy warunki za oknem są dalekie od ideału. To nie tylko kwestia wygody, ale przede wszystkim bezpieczeństwa i gwarancji, że sygnał będzie stabilny przez kolejne lata, niezależnie od tego, co przyniesie aura. Razem przeanalizujemy, jaki sprzęt wybrać, na co zwrócić uwagę podczas montażu i jakich błędów unikać, aby nie narażać się na niepotrzebne koszty i frustracje.

Dlaczego pogoda ma tak ogromne znaczenie dla sygnału satelitarnego ?

Zanim przejdziemy do konkretów montażu, musimy zrozumieć podstawową fizykę. Sygnał z satelity, lecący do nas z odległości ponad 36 tysięcy kilometrów, jest bardzo słaby. To fale elektromagnetyczne w paśmie Ku, o wysokiej częstotliwości od 10.7 do nawet 12.75 GHz. Takie fale są niezwykle podatne na zakłócenia atmosferyczne. Intensywny deszcz, gęsty śnieg, a nawet gruba warstwa chmur potrafią tłumić sygnał, czasem prowadząc do całkowitego zaniku obrazu, zwanego właśnie "zanikiem deszczowym". Dlatego naszym celem podczas montażu w trudnych warunkach nie jest tylko "złapanie" satelity, ale uzyskanie tak mocnego i czystego sygnału, aby miał solidną rezerwę na gorsze dni. Podstawowym parametrem, który to mierzy, jest MER (Modulation Error Ratio). W uproszczeniu, im wyższy MER, tym sygnał jest czystszy i mniej podatny na zakłócenia. Dla standardu DVB-S2, typowy, stabilny odbiór wymaga wartości na poziomie 15 dB lub więcej, podczas gdy minimum to około 12 dB. Podczas ulewnego deszczu wartość MER może spaść nawet o kilka decybeli, stąd tak ważne jest, aby startować z jak najwyższego pułapu.

Przygotowanie jest kluczem : wybór sprzętu na trudne warunki

Jeśli wiesz, że Twoja lokalizacja jest narażona na silne wiatry, obfite opady śniegu czy częste burze, wybór komponentów nie może być przypadkowy. Tutaj oszczędzanie na sprzęcie może się później boleśnie zemścić. Przejdźmy przez najważniejsze elementy.

Antena satelitarna : nie tylko rozmiar ma znaczenie

Większa antena (talerz) łatwiej zbiera słaby sygnał, ale w ekstremalnych warunkach ważniejsza jest jej konstrukcja i materiał. Szukając w polskich sklepach, np. tych, które przeglądałem przygotowując ten materiał, widzę kilka popularnych modeli.

  • Anteny stalowe ocynkowane : To często wybór ekonomiczny, ale w warunkach wilgotnych i nadmorskich mogą być podatne na rdzę, nawet pomimo ocynku. Sprawdzą się, ale wymagają regularnej obserwacji.
  • Anteny aluminiowe : Lżejsze i bardzo odporne na korozję. Dla lokalizacji nad morzem czy w industrialnych rejonach to często lepszy wybór. Ich wadą może być nieco mniejsza sztywność przy bardzo dużych rozmiarach.
  • Anteny z powłoką proszkową : Wiele modeli, np. popularne serie od Coraba, oferuje solidną konstrukcję stalową z dodatkową, trwałą powłoką malarską. To dobra ochrona przed czynnikami zewnętrznymi.

Szukając konkretów, w ofertach sklepów znajdziesz modele jak Corab STR 90 czy Telmor AT90. Dla wymagających lokalizacji, gdzie potrzebny jest większy zysk, poleca się anteny o średnicy 90 cm lub większej, np. TechniSat ANT 100 czy Triax TD110. Konstrukcja offsetowa (owalna) jest dziś standardem i dobrze odprowadza opady. Ważne, aby reflektor (czasza) miał jednolitą, gładką powierzchnię bez wgnieceń – każda nierówność pogarsza skupianie sygnału.

Konwerter LNB : mózg na pierwszej linii frontu

To urządzenie montowane na ramieniu przed anteną jest niezwykle wrażliwe. Jego zadanie to przechwycenie sygnału odbitego od talerza i przetworzenie go na niższą częstotliwość, którą można przesłać kablem. W ekstremalnych warunkach kluczowe są dwa parametry : szum własny (im niższy, tym lepiej, szukaj modeli z deklaracją 0.1 dB) oraz szczelność obudowy.

Szczególnie polecane są modele z tzw. uszczelką przeciwdeszczową lub całkowicie hermetyczne. Na forach instalatorskich często wymienia się modele jak Inverto Black Ultra, Golden Interstar GA-S911 czy Titanium Satellite LNB. Są one projektowane z myślą o trudnym klimacie. Niektóre posiadają specjalne kanałki odprowadzające wodę z okolic złącza F, co zapobiega jej podciekaniu. Pamiętaj, nawet najlepsze LNB z czasem może stracić szczelność, dlatego rekomendowani monterzy anten satelitarnych oferują pomoc techniczną i przeglądy, które taki stan mogą w porę wychwycić.

Kabel i złącza : żyła systemu, która musi wytrzymać

Tu nie ma kompromisów. W deszczu, mrozie i upale kabel pracuje non-stop. Musi być wysokiej jakości.

  • Koncentryk z pełnej miedzi : Unikaj kabli stalowych miedziowanych (CCS). Tylko pełna miedź w rdzeniu i oplotu gwarantuje niskie tłumienie i długotrwałą odporność na korozję. Sprawdzone serie to np. E1015, E1535 czy SAT 703.
  • Izolacja PE : Zewnętrzna powłoka kabla powinna być z wysokiej jakości polietylenu, odpornego na promienie UV, mróz i wilgoć.
  • Złącze F : Musi być dokręcone kluczem nasadowym, a nie palcami. Niedokręcone złącze to wrota dla wilgoci, która wnika w kabel, zwiększa tłumienie i powoduje problemy z sygnałem. W sklepach znajdziesz złącza zaciskane (np. SAT R) i skręcane, ale te pierwsze są uważane za trwalsze i szczelniejsze.

Uchwyt montażowy : fundament, który nie może drżeć

To element, na którym wiele osób oszczędza, a to ogromny błąd. Wiatr potrafi wygenerować ogromne siły działające na antenę. Słaby, cienki uchwyt z czasem się obluzuje lub wygnie, powodując utratę namierzenia satelity. Dla montażu na ścianie szukaj mocnych, często kratownicowych uchwytów, np. typu M-60 czy M-80, gdzie liczba oznacza długość w cm. Powinny być wykonane z grubej, ocynkowanej stali. Do montażu na dachu w grubą blachę lub drewno stosuje się specjalne, masywne podstawy dachowe z możliwością dociążenia. Zawsze używaj śrub nierdzewnych lub ze stali ocynkowanej ogniowo.

Procedury montażu w konkretnych, trudnych warunkach

Teraz przejdźmy do sedna. Załóżmy, że musisz zamontować antenę, a prognoza nie jest idealna. Oto, na co należy zwrócić uwagę w różnych sytuacjach.

Montaż podczas wietrznej i burzowej aury

Silny wiatr to przede wszystkim zagrożenie dla bezpieczeństwa. Po pierwsze, jeśli wiatr jest naprawdę porywisty (powyżej 60-70 km/h), odłóż pracę na inny dzień. Ryzyko upadku z wysokości lub porwania przez wiatr elementu anteny jest zbyt duże. Przy umiarkowanym, ale stałym wietrze postępuj tak :

  • Złóż całą antenę (talerz z ramieniem i LNB) na ziemi. Ustawienie dokładnego azymutu i elewacji na ruchomym, dużym "żaglu" na drabinie jest praktycznie niemożliwe.
  • Użyj solidnej uprzęży i lin asekuracyjnych. Przykręć uchwyt do podłoża bardzo solidnie, używając kołków rozporowych odpowiednich do materiału (np. chemicznych kotew do pustaków).
  • Podnieść i przymocować samą czaszę do już zamontowanego uchwytu. Dopiero na stabilnym elemencie dokręć ramię z LNB. To zmniejsza powierzchnię narażoną na wiatr podczas precyzyjnych czynności.
  • Pomiary sygnału wykonuj w przerwach między podmuchami. Warto uśrednić kilka odczytów. Pamiętaj, że wiatr sam w sobie nie tłumi sygnału, ale może powodować drgania anteny, które skutkują chwilowymi zanikami. Dlatego tak ważne jest mocne, sztywne zamocowanie.

Przed burzą bezwzględnie przerwij pracę. Nie montuj anten podczas wyładowań atmosferycznych. Gotową instalację warto zabezpieczyć odgromnikiem satelitarnym, który montuje się w linii kabla przed wejściem do budynku.

Montaż podczas opadów deszczu i śniegu

Deszcz utrudnia pracę, ale jest też cenną, natychmiastową próbą szczelności. Oto jak sobie z nim radzić :

  • Ochrona narzędzi i elektroniki : Miernik satelitarny, wkrętarki – wszystko powinno być pod parasolem lub pod folią. Sam ubiór instalatora to nieprzemakalna, ale oddychająca odzież i buty z dobrą przyczepnością.
  • Praca na mokrych powierzchniach : Drabina musi mieć antypoślizgowe stopnie, a miejsce pracy musi być zabezpieczone przed przypadkowym poślizgnięciem.
  • Szybkość i dokładność : Przygotuj wszystkie elementy tak, aby czas ekspozycji na deszcz był minimalny. Kabel przycinaj pod zadaszeniem, na końcówki załóż od razu ochronne zaślepki.
  • Uszczelnianie na bieżąco : Zaraz po przykręceniu LNB, na połączenie z kablem nałóż warstwę taśmy izolacyjnej, a potem na to taśmę aluminiową lub specjalną uszczelkę termokurczliwą. Wielu instalatorów stosuje również silikon lub pastę uszczelniającą (np. typu SAT-Seal), ale należy to robić ostrożnie, aby nie dostała się do wnętrza złącza F.
  • Pomiary w deszczu : To dobry moment, aby od razu sprawdzić "najgorszy scenariusz". Ustaw antenę tak, aby MER był jak najwyższy pomimo opadów. Da Ci to gwarancję, że przy dobrej pogodzie sygnał będzie miał dużą rezerwę.

Montaż w śniegu ma dodatkowe utrudnienie : niską temperaturę i zalegający na czaszy opad. Pamiętaj, aby oczyścić reflektor ze śniegu przed rozpoczęciem strojenia, ponieważ warstwa śniegu skutecznie blokuje sygnał. Unikaj montażu podczas zamieci.

Montaż w ekstremalnych temperaturach : mróz i upał

Tutaj wyzwaniem są nie tylko warunki dla instalatora, ale także właściwości materiałów.

Przy silnym mrozie (poniżej -15°C) :

  • Tworzywa sztuczne stają się kruche. Uważaj przy dokręcaniu plastikowych elementów (obudów LNB, obejm), aby ich nie pęknąć.
  • Kabel staje się sztywny i trudny w prowadzeniu. Nie zginaj go zbyt gwałtownie.
  • Narzędzia akumulatorowe tracą pojemność. Trzymaj baterie wewnątrz kurtki do ostatniej chwili.
  • Po zamontowaniu, w trakcie pierwszych cykli odwilży, sprawdź szczelność połączeń, gdyż woda mogła dostać się do mikroszczelin i zamarznąć, a po stopnieniu może zacząć się wciskać dalej.

Przy dużym upale (powyżej 30°C) :

  • Metalowe elementy nagrzewają się, co może utrudniać dotknięcie ich gołą ręką.
  • Mocowane na sztywno kable muszą mieć zapas na skurcz termiczny – nie napinaj ich zbyt mocno między punktami zamocowania.
  • Odczyty miernika mogą być niestabilne, jeśli sam aparat jest przegrzany. Trzymaj go w cieniu.

Strojenie i pomiary : szukanie sygnału gdy natura nie pomaga

W trudnych warunkach nie ma mowy o ustawianiu anteny "na oko". Konieczny jest dobry miernik satelitarny. Nie polecam aplikacji w telefonie – są zbyt mało precyzyjne. Podstawowy miernik z wyświetlaczem MER i siły sygnału to must-have.

Procedura dla popularnego Hot Birda w centralnej Polsce (np. w okolicach Warszawy) :

  1. Przygotuj wstępne ustawienia : azymut około 190 stopni, elewacja około 30 stopni (dokładne wartości zależą od lokalnych przeszkód).
  2. Podłącz miernik bezpośrednio do wyjścia z LNB krótkim kablem.
  3. Wykonuj bardzo małe, milimetrowe ruchy anteną w poziomie (azymut) i obserwuj miernik. W deszczu czy śniegu sygnał może "skakać". Szukaj nie chwilowego skoku, ale stabilnego, możliwie wysokiego odczytu MER.
  4. Kiedy znajdziesz maksimum w poziomie, zablokuj śrubę azymutu i przejdź do strojenia elewacji (pionu), robiąc to samo.
  5. Na koniec wykonaj delikatny obrót samego LNB w jego obejmie (polaryzacja), aby wycisnąć ostatnie decybele z sygnału.
  6. Dokręć wszystkie śruby mocno, ale bez przesady, aby nie uszkodzić elementów. Po dokręceniu sprawdź, czy odczyty nie spadły.

Pamiętaj, że celem jest MER na poziomie co najmniej 15-16 dB na wybranym transponderze (np. na silnym transponderze z polskimi kanałami informacyjnymi). Jeśli uda Ci się osiągnąć 18 dB lub więcej przy złej pogodzie, możesz spać spokojnie.

Dekodery i integracja z usługami : dopełnienie systemu

Sam sygnał to nie wszystko. Potrzebujesz dekodera, aby go odebrać. Dla klientów Polsat Box i Canal+ mamy dziś do dyspozycji nowoczesne urządzenia hybrydowe, które łączą odbiór satelitarny z internetem. To ważne, bo nawet najlepsza antena w ekstremalną pogodę może mieć chwilowe zaniki, a wtedy aplikacje streamingowe mogą być uzupełnieniem oferty.

Od Canal+ popularne modele to :

  • Ultrabox+ 4K : Flagowiec z możliwością nagrywania, obsługą Netflix, Player, HBO Max.
  • Dualbox+ 4K : Dekoder z dwoma tunerami satelitarnymi, pozwalającymi na nagrywanie jednego programu podczas oglądania innego.

Od Polsat Box znajdziemy między innymi :

  • Polsat Box 4K : Podstawowy dekoder 4K z dostępem do Polsat Box Go i serwisów jak HBO Max, Disney+.
  • Soundbox 4K : Dekoder z zaawansowanym systemem dźwięku, również z dostępem do aplikacji streamingowych.

Ważne jest, aby te dekodery podłączyć do internetu – nie tylko dla streamingu, ale także dla aktualizacji oprogramowania i interaktywnych przewodników. Jeśli nie chcesz dekodera, są też opcje z modułami CAM CI+ do włożenia bezpośrednio do telewizora z tunerem DVB-S2, np. moduł CAM od Polsat Box czy moduł CAM ECP od Canal+.

Rekomendowani instalatorzy zapewniają wsparcie po montażu, również w konfiguracji tych dekoderów i integracji z domową siecią Wi-Fi.

Ekologiczny aspekt : mniej oczywista zaleta telewizji satelitarnej

W kontekście rozmów o środowisku, ciekawostką jest porównanie śladu węglowego. Okazuje się, że oglądanie telewizji satelitarnej generuje mniej emisji CO2 na godzinę niż streaming online. Szacunki mówią o około 4,7 grama CO2 na godzinę dla satelity wobec 26,2 grama dla streamingu. Dlatego wybór stabilnej, dobrze zamontowanej instalacji satelitarnej, która służy latami, to także, w pewnym małym stopniu, wybór bardziej zielony. Oczywiście najniższy ślad ma telewizja naziemna DVB-T2 (około 3,3 g), ale jej oferta programowa jest nieporównywalnie uboższa.

Kiedy wezwać profesjonalistę ?

Montaż w ekstremalnych warunkach wymaga doświadczenia, odpowiedniego sprzętu i przede wszystkim – zachowania środków bezpieczeństwa. Jeśli :

  • Masz wątpliwości co do stabilności konstrukcji (stary dach, trudna elewacja).
  • Nie dysponujesz profesjonalnym miernikiem i narzędziami.
  • Warunki pogodowe są na granicy bezpieczeństwa (silny wiatr, gołoledź).
  • Po własnych próbach nie możesz uzyskać stabilnego sygnału o parametrze MER powyżej 13-14 dB.

… nie wahaj się skontaktować z wykwalifikowanym instalatorem. Często koszt jego usługi jest niższy niż potencjalna naprawa szkód spowodowanych nieprawidłowym montażem czy wymiana sprzętu uszkodzonego przez wilgoć. Dobry monter nie tylko zamontuje antenę, ale też wykona pomiary protokolarne, odpowiednio uszczelni złącza i doradzi w kwestii optymalnego ustawienia dla danej lokalizacji, biorąc pod uwagę zarówno dzisiejszą pogodę, jak i długoterminową ekspozycję na żywioły.

Warunki pogodoweGłówne zagrożenia dla instalacjiKluczowe działania instalacyjneRekomendowany typ sprzętu (przykłady)
Silny wiatr i burzeOderwanie lub wygięcie anteny, niebezpieczeństwo porażenia piorunem.Użycie masywnych uchwytów, asekuracja, odłożenie pracy przy burzy, montaż odgromnika.Uchwyt ścienny M-80, ocynkowane śruby, kabel odgromnikowy.
Ulewny deszczDostanie się wilgoci do LNB i złączy, pogorszenie sygnału (zanik).Szybki, zorganizowany montaż, dokładne uszczelnianie połączeń taśmą i pastą, pomiar sygnału w trakcie opadu.LNB hermetyczne (np. Inverto Black Ultra), kabel z pełnej miedzi E1535, taśma aluminiowa, SAT-Seal.
Obfity śnieg i mrózZaleganie śniegu na czaszy, kruchość materiałów, oblodzenie złączy.Oczyszczenie czaszy przed strojeniem, ostrożność przy dokręcaniu plastiku, sprawdzenie szczelności po odwilży.Antena offsetowa z gładką powłoką (np. Corab), LNB z podwójną izolacją.
Upalne słońcePrzegrzanie elektroniki, rozszerzalność termiczna, naprężenia kabla.Prowadzenie kabla z luzem, ochrona miernika przed przegrzaniem, montaż w godzinach porannych.Kabel z powłoką UV-resistant, LNB z radiatorami.

Podsumowując tę obszerną dyskusję, montaż anteny satelitarnej w ekstremalnych warunkach to zadanie, które wymaga szacunku dla sił natury, dobrego planowania i wysokiej jakości komponentów. To nie jest wyścig z czasem, a raczej metodyczne budowanie systemu, który ma służyć bezawaryjnie przez wiele sezonów. Niezależnie od tego, czy mieszkasz na wietrznym Mazowszu, w śnieżnej kotlinie, czy w wilgotnym regionie nadrzecznym, zasady są podobne : solidny fundament, szczelne połączenia i precyzyjne ustawienie sygnału z dużą rezerwą. Pamiętaj, że inwestycja w dobry sprzęt i ewentualnie w usługi sprawdzonego instalatora zwraca się w postaci krystalicznego obrazu w telewizorze, nawet gdy za oknem szaleje prawdziwa niepogoda. A satysfakcja z samodzielnie wykonanej, odpornej na żywioły instalacji jest po prostu bezcenna.

Serwis, montaż, naprawa anten satelitarnych i telewizyjnych DVB-T2, Rekomendowani instalatorzy Canal+ oraz Polsat Box, Warszawa, województwo mazowieckie, PL, naics:238290 (antenna, household-type, installation)